SİYAH HANÇER ( Tamamlandı)

🔥19.BÖLÜM🔥

Merhaba🔥

Bildiğiniz üzere bu bölüm 10K'ya özel bir bölüm. Umarım beğenirsiniz. Ben keyifle yazdım,sizde okurken keyif alırsınız inşallah.

Birde güllerim, yıldızı boş geçmeyelim. Sınır koyuyorum bu bölüme, geçilmeden gelmeyecek. Her bölümü 300 kişi okuyor. Koyacağım sınır hiç birşey değil. Neyse çok uzattım,ben kaçıyorum.

SINIR:100 VOTE

*********

-O gün ki gördüm seni,
Yaktın ah , yaktın beni.

Bölüm Şarkısı: Can Oflaz-Fikrimin İnce Gülü

|İyi Okumalar|

Arafta kalan ruhlar vardı.

Yaşamak ve ölmek arasında kalan ruhlar vardı.

Ama bir önemsenmeyen birşey vardı. Arafta kalan ruhların daima dünyada arkasında kalan birileri vardır.

Eğer arkasında birini bırakmasa arafta kalmazdı öyle değil mi?

Okan yaşamak için çaba harcıyordu. Arkasında canından çok sevdiği kadını bırakmak istemiyordu. Ablasıydı, hiç olmamış annesiydi arkasında bıraktığı kadın. Sırf onun için yaşama tutunuyordu.

Hançerin acı feryatları duyulmuş gibi,silah sesleri arttı. Bağırışlara başka silah sesleri eklendi.

Bir kuruluş gerçekleşti.

Bir can kurtuldu.

Bir kalp yeniden atmaya başladı.

Göz gözü görmezken silah sesleri susmuş,onun yerine gürültüye kalkan helikopterin sesi gelmişti. Hançer alelacele  helikopter çağırmış,hastaneye yol almışlardı. Geride kalanlardan habersiz..

Gün doğmaya başlamış ,herkes hastaneye gelmişti. Ama bir Allah'ın kulundan haber alamıyorlardı. Sürekli ameliyatta diyip duruyorlardı. Beklemenin ne kadar zor olduğunu bunlar bilmiyor muydu. Eğer bilmiyorsa birinin öğretmesi gerekirdi,zira hançer az sonra hastaneyi yıkacaktı. Arkadaşları sürekli sakin ol diyip,iyice zıvanadan çıkartıyorlardı. Ama kimse hançerin ne yaşadığını bilmiyordu. Oturduğu duvar dibinden kalarak, alnını duvara yasladı. Derin nefesler alarak sakinleşmeyi umuyordu,ama ne mümkün içinde yana ateş bir türlü sönmüyordu. Yanında yumruk yaptığı elini büyük öfkeyle duvara geçirdi. Hemen yan tarafında duran Hakan engel olmaya çalışıyordu ama olması ne mümkün.

" Koruyamadım lan. Ellerimden kayıp gitti. Ulan ben söz verdim. Seni koruyacağım,her zaman yanında olacağım diye."

Hem konuşuyor hemde bağırıyordu. Ama içindeki acı bir türlü geçmiyordu. Bir kez daha elini duvara vurdu. Hakan güçlü kollarıyla Hançeri sardı.

" Şşşt,sakin ol. İyileşecek. Unuttun mu o bizim güçlü küçük kardeşimiz. Senden benden daha güçlü."

Hançer, Hakan'ı duymuyordu. Hastane koridorunda bağıra bağıra konuşuyordu. Belki içindeki acıyı herkes anlar diye.

" Ne biçim biriyim lan . Daha kardeşimi bile koruyamıyorum. Ona birşey olsa ben ne yaparım. Kim vicdanımı susturacak."