Deel 4.

6.2K 87 40
                                    

W....wat is dit"
"Dit werkt wat langer dan de vorige" antwoord hij.
"Slaap lekker" hoor ik nog en toen werd alles zwart....

~

Ik kom langzaam bij bewustzijn. Ik open mijn ogen maar ik zie niks want het heel donker.
Ik wil opstaan en voel dat mijn handen en benen vastzitten.

Waar ben ik? Oh shit... Ik.. ik...

Ik begin in paniek te raken en te hyperventileren.

"HELP!! HELP!! IEMAND HELP ME!!" roep ik.

Ik hoor voetstappen richting de kamer komen en een deur die van het slot af wordt gehaald.

De deur gaat open. Er komt heel veel licht binnen. Ik doe me ogen dicht. En langzaam een ik aan het licht.

Ik doe me ogen open en zie een best wel gespierde man daar staan.

"Hehe is onze schoonheid eindelijk wakker."

"W... Wie... Ben jij?" En wat.. wil je van me" zeg ik bang.

"Ik ben Josh remember? En ik wil dat je van mij bent." Zegt hij zegt hij met een grijns.

" Ik ben van niemand klootzak!" Roep ik.

"Ja dan ben je wel" zegt hij met een kille stem. "En noem me niet zo"

"Noem me dan ook geen schoonheid."

"Hoezo niet? Je bent toch een schoonheid"

" Ja! Nou jij bent toch ook een klootzak!"

Zijn gezicht staat ineens op heel boos. Hij loopt naar me toe. En slaat me op me wang.

"Auw" ik voel een brandende pijn. Ik wil naar de plek grijpen maar me handen zitten vast gebonden dus dat lukt niet.

Hij pakt me kin vast. "Noem me niet zo! Begrepen" ik ontwijk zijn blik en zwijg.

"Auw" nog een klap.

"Begrepen!" Schreeuwt hij nu.
"J.. ja" zeg ik zachtjes.

"Ja wat!?"
"Ja.. ik heb het be.. begrepen."

"Goed zo. Je moet leren gehoorzamen."
"Nou kom we gaan naar beneden. Dan stel ik je voor aan de rest."

De rest? Jezus met hoeveel mensen leven ze hier.

"Eeeuhh. Ik zit vast" zeg ik.

"Oh ja. " Zegt hij met een grijns. En hij maakt de touwen los.
" Probeer maar niet te ontsnappen want het heeft geen zin." Zegt hij.

Ik sta op en hij sleurt me de kamer uit.
Ik ruk me los. "Ik kan zelf wel lopen hoor"

We lopen door een lange gang en dan gaan we links af een kamer in. Het blijkt de woonkamer te zijn. Met 3 banken een tv een groote eettafel en een keuken.

Er zitten allemaal jongens op de bank te gamen. Ik herken Rafael en  Peter.

Een paar jongens zien ons de kamer in lopen. 1 jongen fluit. En een andere scant mijn lichaam met een grijns. Ik krijg er een rilling van.

"Nou dit zijn: Lucas, Joey, Michael en Bart. Oh ja en Rafael en Peter. Maar die kende je al natuurlijk."

We gaan op de bank zitten. Ik zit tussen Rafael en Josh in. 

"En wie ben jij prinses." Zegt volgens mij Michael.

Prinses. Jak!

" Gaat je niks aan. En noem me niet zo." Zeg ik zelfverzekerd.

Ik krijg een por van Josh.
"Wat zij ik eerder over gehoorzamen" verluisterde hij met een kille stem waar ik bang van wordt.

"Sorry. Ik heet Livia." Zeg ik.
"Mooie naam" zegt Josh.

Ik bloos een beetje en kijk naar mijn voeten.

Ik hoor Rafael grinniken.
En de jongens gaan weer verder met gamen.

Heyy mensjes,

Weer een nieuw hoofdstuk.❤️
En wat vinden jullie er van?

Byee.❤️❤️😘

Kidnapped Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu