Kidnapped

Deel 15.

Ik sluit mijn ogen. Maar val niet in slaap. Hier lig ik dan. Hopeloos op de vloer.

Kijk wat angst met me heeft gedaan.

Ik hoor voetstappen op de gang.

~

Pov. Josh

Ik zit op de bank te gamen met Peter.
Het is al zo'n drie kwartier sinds Joey en Livia weg zijn gegaan.

Ongeveer tien minuten laten komt Joey de kamer in lopen.
"Zo ik denk dat ze haar lesje wel heeft geleerd." Zegt hij met trots.
"Mooi zo."

Ik sta op en loop de kamer uit door de gang naar de kamer.
Ik open zachtjes de deur en kijk naar binnen.
Daar licht ze dan. Op de vloer op haar zij een beetje opgerold met haar armen bij haar gezicht. Ze heeft allemaal plekken op haar lichaam waar Joey  haar geslagen heeft. Bij haar pols een snee die hevig aan het bloeden is.

Ze doet haar ogen open.
"Kan je opstaan?" Vraag ik waar ik geen ja op verwacht.
Ze geeft geen antwoord maar doet een poging om overeind te komen maar ze zakt weer terug een een pijnlijke kreun verlaat haar lippen.

Ik grijns en til haar op in bride style.
Loop de kamer uit naar mijn slaapkamer. Ik zet haar op het bed.
"Ik kom zo terug oké?"
Ik krijg geen antwoord. Ik zucht en loop de kamer uit.

Ik loop naar de keuken en haal uit een kastje een EHBO koffertje. En een glas water.

Ik loop terug naar mijn kamer waar ze nog steeds op mijn bed zit.
Ik zet het koffertje op het nachtkastje en maak hem open. Ik pak een doekje en wat ontsmettings spul. Ik doe het op het watje. Ik pak voorzichtig haar pols vast.

"Dit kan een beetje prikken."
Ik doe het op snee. Ze knijpt haar ogen dicht en bijt op haar lip. Ik maak het wondje schoon. Als het schoon is leg ik het weg en pak het verband.
Ik wikkel het zachtjes om haar pols.

Ik kijk haar aan. Ze staart voor zich uit en toont geen emotie. Ik ruim het verband weer op en pak een pijnstiller en het glas water.

Ik geef haar het glas. Ze kijkt me aan met een bezorgde blik. Al gauw weer ik waarom. "Nee rustig maar het is gewoon water er zit niks in. En dit is tegen de pijn."

Ze twijfelt maar drinkt het toch op.
Ze geeft het glas weer aan mij.
Ik leg haar wat onder uit zodat ze ligt.
"Als er iets is zeg het maar." Ze knikt.

Eindelijk. Een reactie.

Ik glimlach en loop naar de bank. Pak mijn telefoon en speel een spelletje.
Ik kijk op naar Livia. Volgens mij begint de pijnstiller te werken want ze ontspant wat meer. Na een tijdje sukkelt ze in slaap.

Na een tijdje sta ik op. Trek mijn shirt uit. Ik loop naar het bed ik ga er in liggen en leg de deken wat meer over Livia heen. Ik sla een arm om haar heen en ga dicht tegen haar aan liggen. Ik streel zachtjes over haar arm.

Ik sluit mijn ogen. En val al snel in slaap.

...

Heyy mensjes,
Sorry voor dit saaie korte hoofdstukje. Ik had zin om wat te schrijven maar ik ben kapot moe want het is al 23.55 precies dus....
Sorry😁

Byee...