Kidnapped

Deel 6.

Pov. Josh

Ik loop Livia's kamer binnen met een bord vol broodjes. Ik zie haar nog al overstuur kijken.

"Hé gaat het een beetje?" Vraag ik bezorgt.
"Ja hoor" zegt ze zacht.

Dat klinkt overtuigend.

"Hier, eet maar lekker op." Zeg ik terwijl ik het bord overhandig.

Ze bedankt me. En ik glimlach.
"We laten je even oké?" Zegt Rafael.
"Oke" zegt ze. En we lopen de kamer uit.

Ik moet weten wat er aan de hand is.

Als we op de gang zijn stop ik Rafael.
"Wat was er nou met haar aan de hand?" Vraag ik.

"Eeuhh mag ik niet zeggen bro. Ok heb het haar beloofd."
"Kom op man. Ik moet toch weten wat er met mijn meisje aan de hand is."

"Jah... oké. Nou..."
Hij vertelt me het verhaal over haar moeder.
"Jemig zeg." Zeg ik verbaast en half in shock als hij uitgepraat is.

" Ja ik dacht precies het zelfde."
" En wat heb je tegen haar gezegd?"
" Eeuh.. dat ze zich geen zorgen hoeft te maken en dat het hier niet zou gebeuren."

"Oke is goed"
"Eeeuuh, Josh?" Vraagt Rafael een beetje Awkward.
"Ja"
"Wil je het er niet over hebben bij Livia? Ik denk dat ik haar vertrouwen begin te winnen."

"Jah en mijne niet." Mompel ik zacht.
"Hu? Wat zei je?"
"Wat. Oh nee niks hoor.
Ik zou er niet over praten met haar."

"Oké thnx bro."
"Geen moeite man."
En Rafael loopt weg.

Ik doe de kamer deur van Livia open en zie dat ze slaapt.
Ik loop zachtjes naar haar toe en pak haar lege bord die naast haar licht op de grond.

Wat is ze toch mooi. Hoe kan iemand haar nou lelijk of dik vinden?

Ik veeg een lok haar uit haar gezicht achter haar oor.
En leg de deken verder over haar heen.

Ik loop weer naar de deur. Ik kijk nog één keer om. "Slaap zacht" verluister ik. En loop de deur uit en doe hem op slot.

Heyy mensjes,

Weer een hoofdstuk klaar.
Hij was best wel kort en saai. Maar ik beloof je de volgende wordt een stuk spannender.❤️❤️
Stem als je dit een leuk hoofdstuk vond.

Byee.❤️❤️