Kidnapped

Deel 18.

Ik leg mijn hoofd in zijn nek holte en sluit mijn ogen. Hij strijkt met zijn hand door mijn haren. Het voelt best wel ontspannend.

"Slaap lekker." Hoor ik nog en dan val ik weg.

~

Pov. Josh

Livia is net in slaap gevallen.
Ze is zo mooi....
Ik zucht. Ik strijk met mijn hand door haar haren. Ik sluit mijn ogen en geniet van dit moment wanneer ze eindelijk bij me ligt.

Ik sla een deken over ons heen en val al snel in slaap.
...
Ik open mijn ogen. Het is half 10.
Livia ligt nog steeds te slapen.
Ze voelt nog steeds wel warm aan.
Ik pak de thermometer en hou hem voor haar hoofd.
Wanneer hij piep zegt kijk ik op het scherm. 41,5 graden.

Ik moet Tom bellen. (Onze dokter)

Ik sta op en loop de kamer uit de gang op. Ik bel Tom.

"Hallo met Tom Felton."
"Hejjj Tom, met Josh."

"Hoi! Hoe gaat het?"

"Ja met mij goed hoor maar met mijn meisje niet zo goed."

"Oh heb je weer een nieuw meisje."

"Haha ja. Ze had gister 41 graden koorts en het stijgt alleen maar."

"Nou ik kan straks wel even langs komen. Komt 11 uur voor je uit?"

"Ja is helemaal goed, is het misschien mogelijk dat we ook nog........

...

Pov. Livia

Ik wordt langzaam wakker.
Ik voel de de hoofdpijn weer opkomen.
Ik open mijn ogen. Ik lig alleen in Josh zijn kamer. Ik probeer rechter te gaan zitten maar het lukt niet echt. Een kreun van pijn verlaat mijn mond.

Ik blijf wel liggen.

Het is stil maar ik hoor vaag Josh praten buiten de deur. Ik wil hem roepen maar ik krijg er amper geluid uit. Ik zucht en sluit mijn ogen weer want ze voelen heel zwaar.
Na een tijdje hoor ik de deur open gaan. Ik open mijn ogen en Josh staat daar.

"Hey schoonheid, voel je je al wat beter."
Ik schud nee. Hij komt naar me toe zet me wat rechter op en komt naast me zitten. "Je hebt nog hogere koorts dus ik heb de dokter gebeld en hij komt 11 uur langs."

Wat! Een dokter! Zou hij van dit hele gebeuren afweten?

"Ik zie je denken en ja hij weet dat je ontvoerd bent."
Ik kijk teleurgesteld voor me uit.
"Haha sorry meisje."
Ik kijk hem boos aan.
Ik wil hem zo graag uitschelden maar ik ben helaas me stem kwijt.

Dan voel ik weer die steken. Maar dan nu sterker en pijnlijker. Ik knijp mijn ogen dicht en er ontsnapt een traan.
Ik voel dat Josh weer mijn hand vast pakt.

Ik open mijn ogen weer en kijk hem aan. In zijn mooie groene ogen...

Nee zo mag je niet denken.

Ik kijk weg en bloos een beetje. Josh grinnikt. "Ga nog maar even slapen dan maak ik je wel wakker wanneer hij er is."

Ik kijk hem weer aan en hij glimlacht lief. "Oke" verluister ik.

Hij staat op en loopt de kamer uit.
Ze doen hem nu steeds niet op slot omdat ik toch niets kan.

Ik sluit mijn ogen en val al snel in een pijnlijke slaap.

....

Hey mensjes,
Hoofdstuk 18 alweer.
Jemig dat gaat snel.
Krijgt Livia nou gevoelens voor hem??
Benieuwd naar het volgende hoofdstuk stem dan zeker!!!!!

Byeeee😘😘