Kidnapped

Deel 22.

Hee kijk wat een goede nachtrust kan doen." Zegt hij met een grijns.

Uch...

"Haha." Zeg ik sarcastisch.
En we lopen de kamer uit.

~

Als we de woonkamer in lopen zie ik iemand staan schoonmaken. Het is een klein getint vrouwtje met zwart haar. Ik schat haar zo'n 50 jaar oud.

"Josh? Wie is dat?"
"Dat is onze nieuwe schoonmaakster die we hebben ingehuurd. Ik heb geen idee hoe ze heet."
"Spreekt ze Nederlands?"
"Je wilt ook echt alles weten hé."
"Ja dus ik ben gewoon een nieuwsgierig meisje oké."
"Dat merk ik. Ze is Nederlands. Maar ik wil dat je niet tegen haar praat."
"Wat? Waar-"
"Geen tegen spraak. Ik wil niet dat je tegen haar praat begrepen."

Ik zucht. "Okeeee."
"Mooi ik ga eitje bakken wil je ook?"
"Ja lekker."
En hij loopt naar de keuken.

Schijt aan hem. ik ga gewoon.

Loop richting het vrouwtje die aan het schoonmaken toe.
"Hallo."
Ze kijk om en krijgt meteen een glimlach op haar gezicht.
"Goedemorgen meisie."
Ik glimlach terug en steek mijn hand uit.
"Ik ben Livia."
"Hoi Livia, ik ben Manuela."
Zegt ze terwijl ze mijn hand schud.
"Wouw dat is een bijzondere naam."
"Dankjewel."

"Dit is echt al een tijdje sinds ik tegen een vrouw heb gepraat."
"Dat kan ik wel geloven met al die mannen hier."
Ik zucht. "Ja. Weet u al-"
Ze legt haar hand op mijn schouder. Ze knikt.

Ik krijg tranen in mijn ogen.
Ze ziet het.
" Ach meisje toch." En ze trek me in een knuffel. "Ik vind het heel erg voor je."

Wanneer ze weer los laat kijk ze me in mijn ogen en veegt een traan met haar duim weg die over mijn wang loopt.
"Maar het komt uiteindelijk allemaal goed." Zegt ze met een meelevende glimlach.
"Ik betwijfel het." Mompel ik.
"Je moet er in geloven. En je niet klein laten maken tot die tijd."
Ik knik. En een klein beetje vertrouwen neemt toe.

"Rare vraag maar zou het misschien mogelijk zijn dat ik af en toe naar u toe kom om te kunnen praten ofzo?"
Vraag ik een beetje beschaamd.
"Natuurlijk kan dat!"
Ik glimlach. "Dankuwel."
"Geen probleem meisje."

"Livia!" Hoor ik vanuit de keuken komen.
Ik kijk haar aan.
"Ga maar, en onthoud laat je niet klein maken."
"Komt goed." Zeg ik zelfverzekerd en ik loop naar de keuken.

Er staan 3 broodjes ei.
"Wie eet er nog meer mee?"
"Raf" zegt hij terwijl hij 2 borden in mijn handen drukt.

We lopen de keuken uit en komen bij de eettafel. Ik zie Rafael inderdaad aan de tafel zitten.
"Goeiemorgen Livia."
"Goeiemorgen, hier een broodje ei." Zeg ik terwijl ik het voor hem neer zet.

Ik zie iemand in mijn ooghoek gaan zitten.
"Oh sorry we hebben geen 4 broodjes ei gemaakt."
"Maakt niet uit prinses, ik heb al ontbijten."
Hoor ik een bekende stem zeggen. Ik kijk op en zucht.

Micheal....

Ik ga naast Josh zitten en eet mijn broodje. "Zou ik misschien mogen douchen Josh?"
"Ja hoor als jij mij een kusje geeft dan mag jij douchen."
Ik hoor Micheal lachen in de achtergrond.
Mijn ogen worden groot.
"W...wat?" Vraag ik.
"Eerst wil ik een kusje."
"M..maar Josh.. nee ik wil het niet."

"Oke! Ga maar." Zegt hij met een glimlach.
Ik kijk hem verbaasd aan.
"Meen je het?" Vraag ik voor de zekerheid.
"Ja als jij het niet wil dan hoeft het niet."

"Wat! Je zou haar moeten straffen als ze het niet doet. Ze moet jou gehoorzamen." Zegt Micheal ineens.

"Hou je bek, Micheal." Zeg ik terwijl ik hem boos aan kijk.
"Hou je bek.... Zo praat je verdomme niet tegen mij!"
Roept hij boos.

Josh knijpt in mijn arm en kijkt me waarschuwend aan.
Ik zucht.
"Ga." Zegt hij. Dus ik loop de deur uit de gang op en dan naar boven.
Ik loop Josh zijn inloop kast in waar inmiddels ook kleding van mij hangt.

Ik pak een setje kleding en loop de badkamer in.
Ik kijk in de spiegel en zie mezelf. Ik ben bleek en heb kringen onder mijn ogen.

Ik zucht en zet de kraan open. Ik maak van mijn handen een kommetje waar ik water in doe. Vervolgens doe ik dat op mijn gezicht. Ik pak een handdoekje uit de la onder mijn en droog mijn gezicht af.

Wanneer ik weer opkijk in de spiegel schrik ik me rot want Micheal staat ineens achter me. Ik wil gillen maar hij duwt zijn hand voor mijn mond wat het geluid dempt.

Shit vergeten de deur op slot te doen!!

Hij grijnst. En maakt een gebaar dat ik stil moet zijn. Hij haalt voorzichtig zijn hand voor me mond weg.
"Dus.... Had je net even een grote mond tegen mij..." Zegt hij zacht en dreigend.

Ik begin in paniek te raken en begin zwaarder te ademen.

Doe iets. Roep naar Josh.

Schreeuwen maar hij doet snel weer zijn hand voor mijn mond.
En die andere arm doet hij rond mijn middel.

"We gaan het niet weer zo spelen als volgende keer meisje."
Ik probeer uit zijn greep te komen maar het lukt niet.
"Waar waren we."
Dan trapt hij keihard tegen mijn been.
Ik schreeuw het uit van de pijn wat niemand kan horen door die hand.

Tranen stromen over mijn wangen.
"Dat was voor de grote mond."
Dan begint hij me kusjes te geven in mijn nek.
Hij haalt zijn hand van mijn mond maar ik durf niet te schreeuwen.
"S..stop A..alsjeblieft..."
Hij gaat gewoon door. Hij draait me om zodat ik nu tegen over hem sta.
Hij gaat verder en begint me kaak te kussen.

Ik draai mijn hoofd weg maar grijpt mijn kaak en kust me dan op mijn mond. Ik hou mijn handen op zijn borst en probeer hem weg te duwen maar ik heb geen schijn van kans.

Zijn hand gaat naar mijn haren en hij streelt het. En dan trekt hij er aan. Van de schrik gaat mijn mond een beetje open en zoent hij vurig verder.

Wanneer ik niet mee werk knijpt hij me hard in mijn arm.
En dan stop hij ineens. En schuift hij een lok haar achter mijn oor en verluistert. "Ik zou het graag af willen maken maar ik weet dat Josh zo naar boven komt."

Ik zucht van opluchting.
"Oh... Denk maar niet dat je van mij af bent."
Zegt hij met een klein evil lachje waar ik een rilling van krijg.
"Oh ja en een woord over dit en je bent dood." Zegt hij dreigend.
Ik knik bang. En dan loopt hij weg.

Ik zak op de grond en doe mijn hoofd in mijn handen. Tranen stromen over mijn wangen.

...

Heyy mensjes,

We hebben hier wifi dus ik kan soms alsnog wel schrijven😄😄.

Byee❤️⚡🌈

"