Kidnapped

Deel 32.

"Omg waarom wil iedereen weten of het goed gaat! Wat boeit het jou nou?" Zeg ik geïrriteerd.

"Rustig meid." Zegt hij terwijl hij terwijl hij opstaat. "Het was gewoon een vraag."

Hij loopt de kamer uit. Ik zucht en begin te eten.

~

Wanneer ik me eten op heb breng ik het bord naar de keuken en loop ik naar boven en halvewegen op de gang  loop ik tegen iemand aan en val op de grond.

"Auw kijk ff uit."  ik kijk naar boven.
Het is Micheal die me met een grijns aan kijkt.
Ik slik en sta snel op.
Ik wil weg lopen maar hij pakt me arm vast. "Laat me los." Zeg ik geïrriteerd.

"Is prinses chagrijnig?"
Hij trek me naar hem toe. En ik kijk hem boos aan.

"Wat moet je Micheal?" Sis ik
"Oh gewoon, even checken hoe het met prinses is."
"Het is geweldig! Wil je nu los laten!?"

"Heb is niet zo'n grote mond tegen mij!" Zegt hij nu met zijn gezicht op boos.
Hij trekt me nu nog dichter naar hem toe waardoor ik tegen zijn borst aan sta en hij knijpt mijn arm fijn.

Ik piep pijnlijk. Wat hem weer laat grijnzen. Ik kijk weg van zijn blik en richt hem op de muur.

"Nu heb je geen grote mond meer hé."
Ik probeer mijn woede binnen te houden en bijt op mijn lip.

Hij laat mijn arm los en ik trek hem terug en wrijf over de pijnlijke plek.
Hij pakt mijn kin vast en draait mijn hoofd naar de zijne waardoor ik zijn blik niet kan vermijden.

"Zo wil ik het graag horen." Ferluistert hij.
Ik krijg een rilling en ik slik.
Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd en loopt dan weg.

Ik adem opgelucht.
En loop richting mijn kamer.
Ik ga op de bank zitten en zet de tv aan. Ik zoek op Netflix en besluit Girlmore girls te kijken om wat te ontspannen.

Na ongeveer een half uur hoor ik iemand de kamer inlopen. Ik kijk op en het is Josh. Hij gaat met zijn hand door zijn Haar en kijkt me een beetje beschaamd aan.

"Euhh... Sorry voor.. euh.. jeweetwel.
Ik reageerde te overdreven en ging te ver. Kan je me vergeven?"

Woow... Wacht ff.. bied Josh nou zijn excuses aan!?

Ik twijfelde voor een moment maar ja.. wat zou er gebeuren als ik hem niet vergeef.

"Ja.. nee maakt niet uit. Ik vergeef je." Ik forseer een glimlach.
Hij glimlacht ook en komt naar me toe gelopen en geeft me een knuffel.

Een knuffel... Dat is wat ik nodig had.

Ik knuffel hem terug en zucht diep.
"We gaan zo beneden een film kijken zin om mee te kijken?"

"Yeah sure, why not."
We lopen naar beneden naar de woonkamer en ik zie de rest van de jongen behalve Raf op de bank zitten.

Josh ploft op de bank neer.
En er is toevallig geen ruimte meer.
Josh kijkt me aan.
"Je mag wel op mijn schoot komen zitten."

"Nou.. eeeuuh..."
Maar hij trekt me al op zijn schoot.
Ik zucht geïrriteerd maar hij kijkt me alleen onschuldig aan.

Pov. Josh

Terwijl we de film aan het kijken zijn merk ik dat ze het koud heeft want ze gaat meer tegen me aan zitten.

Ik pak een kleedje van naast de bank. En leg die over ons heen. Ik leg mijn hand op haar heup en ik voel dat ze al haar spieren gelijk aanspant.
"Relax babe." Verluister ik rustgevend in haar oor.

Ze ontspant al weer een beetje en legt haar hoofd op mijn schouder.

Wanneer de film is afgelopen kijk in maar Livia en zie dat ze slaapt.
Ik lag het kleed weg en til haar op en breng haar naar onze kamer.

Ik leg haar op het bed en doe de deken over haar heen. Ik ga naar de andere kant van het bed en ga ook liggen.
"Slaap lekker." Verluister ik.

En ik doe me ogen dicht en kom al snel in dromenland....

...

Hello people,

Hst. 32!
Hope you liked it.

FOLLOW

COMMENT

FOTE!

BYEEEEEE ❤️🌈⚡