deel 38.

3K 66 6
                                    

Hij gooit het zielige dekentje over ons heen."ga maar lekker slapen prinses."

Ik doe mijn ogen dicht en zucht diep.

En val snel weg....

"Hey....Livia?" Hoor ik vaag.
Ik open mijn ogen. "Wat is er?"
Vraag ik vermoeid. En ik wrijf in mijn ogen.

"Livia, ik moet gaan."
"Wat! Nee.. waarom?" Jammer ik.
"Als Josh weet dat ik hier zit dan is hij niet blij denk ik."

"Nee oke." Zeg ik teleurgesteld.
"Maar kan je niet nog heeeeeeel even blijven. Please....." Zeg ik terwijl ik hem stevig knuffel.
"Sorry maar ik moet echt gaan."
Ik zucht diep. En kijk hem aan.
Hij geeft me een kus op me voorhoofd en hij staat op.

"Doei." Zeg ik en hij loopt de kamer uit. En hij gaat zoals gewoonlijk weer op slot.

Ik pak het kleedje en wikkel het om me heen.
Ik hoor mijn buik rommelen. "Uuuhhhh ik heb zo'n honger." Zeg gefrustreed. "En er is hier ook helemaal niks te doen! Je kan me hier wel vast houden zonder iets maar dat heeft toch geen effect!" Roep ik boos. Ik krijg waterige ogen.

Ik draai me om en stop mijn hoofd ik het matras en gil hard. Maar dan ook echt heel hard. "Ik haat me leven!! Ik haat me leven!! Ik.. ik.."

Ik ga weer gewoon liggen en ik snik.
Ik trek mijn knieën naar tegen me borst. "Stom.. stom.. alles en iedereen!"

Ik probeer mezelf rustig te krijgen.
"Kom op Livia, nog even volhouden."
Verluister ik tegen mezelf.

Ik doe me ogen dicht maar ik kan niet meer slapen. Ik zit vol energie, maar mijn lichaam is uitgeput.

Ik probeer mijn familie voor me te zien. Mijn moeder en vader. Die glimlachend daar hand in hand staan voor mijn huis. En mijn school. De gangen gevuld met leerlingen en leraren.
Ik glimlach en verdwaal in mijn gedachten.

En ineens zijn alle gangen leeg.
En dan zie ik ineens Micheal. Hij kijkt me aan met een enge grijns. Ik draai me om en hij staat aan de andere kant recht voor me.
"Oh.. jij gaat nergens prinses."

Ik open mijn ogen en zit rechtop. Ik adem snel. Ik kijk om me heen.
Ik ben blijkbaar toch in slaap gevallen.

Ik ga tegen de muur aan zitten.
Na een tijdje hoor ik voetstappen naar de deur komen. En wanneer ik de deur van het slot hoor gaan kijk ik op.

Het is Josh.
Ik sta met moeite op en kijk hem aan.
Ik zie niet echt emotie ofzo.
"H..hoi." zeg ik om de dodelijke stilte te verbreken.

"Kom." Zegt hij.
Ik probeer normaal te lopen. Mijn lichaam is zo moe. Wanneer ik bij de deur val ik en Josh vangt met net op tijd op.

Hij trekt me overeind. Ik hou zijn arm vast en we lopen weg van de kamer.
Het is zo licht. Ik zie een raam. Licht er nou sneeuw?

Ik realiseer wat Een ruimte dit huis heeft. We lopen door een lange gang.
En uiteindelijk stoppen we met lopen. We staan voor een deur Josh duwt de deur open. Het is zijn kamer.

Hij geeft me een duwtje in de rug. En ik loop de kamer in. Ik draai me om en de deur zit al weer dicht. Hij draait het op slot. Ik kijk de kamer rond. Het is 5 keer groter dan die andere kamer. En ik zie het bureau. En er staat een bord met eten.

Ik loop er heen en zie een bord vol met spaghetti staan. Ik slaak bijna een gilletje. Ik ga zitten en ik voel het bord. Het is nog warm!! Ik pak de vork die er naast ligt en neem gulzige happen.
Ik geniet er echt van.

Wanneer ik het bord heb leeggegeten ( wat heeeeel teleurstellend is by the way) sta ik op en loop in naar de badkamer. Ik heb echt zij in een douche.

Ik zie dat er al een pyjama setje klaar ligt. Ik doe de douche aan en kleed me uit.
Ik doe voorzichtig mijn voet onder de straal. Bang dat het nog koud is, maar het is al lekker warm. Ik ga er helemaal onder. En het voelt zo fijn!

Wanneer ik klaar ben droog ik me af en kleed ik me aan. Ik loop de badkamer uit en zet de tv aan en pak een deken en een kussen van het bed. Ik ga op de bank liggen en trek het dikke wollen deken over me heen.

Ik kijk wat Netflix. Ik hoor na een uur ofzo de deur open gaan. Ik kijk op. Josh loopt naar binnen. Hij loopt richting de bank. "Wat... Wat kijk je?" Vraagt hij een beetje Awkward.
"Oooh... Gewoon... Friends."

"Ooh dat." Zegt hij en er valt een stilte.
Al...als je wilt mag je mee kijken hoor." Zeg ik.

"Oke."
Hij gaat op de bank zitten. Ik leg mijn hoofd op zijn schoot. En hij gaat met zijn hand door mijn haren. En na een tijdje. Begin ik toch wel moe te worden. Ik gaat en ik sluit mijn ogen. Ik voel dat het kleedje meer over me heen wordt getrokken.

"Sweet dreams." Hoor ik en al snel val ik weg.

...

Hey,
Ik weet het..... Ik weet het.... En het spijt me... Heeeeeeel erg, maar laat me het uitleggen. Eind november begin december ben ik verhuisd en daar had ik het heel druk mee. tijdens de verhuizing is mijn telefoon stuk gegaan. Enja Ik schrijf mijn verhalen op mijn telefoon vandaar de beroerde spelling meestal. Aan het einde van december heb ik een nieuwe besteld en ik kreeg hem begin januari binnen. En het installeren van dit apparaat werkte niet mee.  Toen ik Wattpad weer had lukte het niet om in te loggen. dus daar heb ik deze twee weken mee zitten kutten maar het is gelukt en het spijt me heel erg dat ik het jullie niet had laten weten en dat ik jullie zo heb zo lang heb laten wachten.
Nu ik wel weer op Wattpad ben ingelogd zag ik dat ik 13500 reads had!!!! Thanks you all do much foto that!!!!💚💚💚 en ik heb ook al jullie berichtjes en dingen gelezen en ik ben blij dat jullie echt van dit boek genieten!!
Oke dat was het zo'n beetje.

COMMENT

VOTE

FOLLOW

byeeeeee💚🌈⚡

Kidnapped Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu