အပိုင္း ၃
"ေလးဖက္နာပိုးေတြ႕တယ္။ အရမ္းေတာ့မမ်ားေသးဘူး ။ ဆရာတို႕ေသာက္ေဆးန႕ဲပဲကုသမယ္။ ကေလးက
တအားငယ္ေနေသးေတာ့ ဆရာတို႕ဖက္က ခ်င့္ခ်ိန္ရမယ့္အပိုင္းေတြမ်ားတယ္။ ျပီးေတာ့ ကေလးကို
အေအးခန္းေတြထဲမွာပဲ မထားဘဲ အားကစားေလးတစ္ခုခုပံုမွန္ေလးလုပ္ခိုင္းေစခ်င္တယ္"
ျပန္လည္ၾကားေယာင္လာေသာ ဆရာ့စကားမ်ား၊ ေနာက္ျပီး မနက္က ထပ္ေတြ႕ခဲ့ေသာ မ်က္ႏွာ အားလံုးကို
ေပ်ာက္သြားေစရန္ ေခါင္းကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းခါထုတ္လိုက္သည္။ သို႕ပါေသာ္လည္း္မေပ်ာက္သြားသည့္အျပင္
အနည္ထိုင္ေနေသာ အတိတ္မ်ားက ေခါင္းထဲမွေန၍ အေတြးလႊာေပၚ တစ္ဖန္ျပန္ဆန္တက္လာ
ေလေတာ့၏။
လြန္ခဲ့ေသာ ၅ ႏွစ္ ၊ လူေတြသိေသာ ဒီေရာဂါႏွင့္ တျခားကြ်န္ေတာ္ခံစားခဲ့ရေသာ ေဝဒနာ မ်ားအားလံုး
ကြ်န္ေတာ့္အသက္ ၁၉ ႏွစ္၊ အထက္တန္းတရားဝင္ျပီးတဲ့ ႏွစ္က စတယ္ပဲေျပာရမည္။
"ေသြးထဲ ေလးဖက္နာပိုးေတြ႕တယ္"
လက္ထဲမွ ေဆးစစ္ခ်က္စာရြက္ကိုခ်လ်က္ ကြ်န္ေတာ့္ကို ဘယ္လိုလဲ ဟူေသာ ပံုစံႏွင့္ ျပန္ၾကည့္လာေသာ
မိသားစုဆရာဝန္ကို ဒီအတိုင္းသာ ျပံဳးျပလိုက္သည္။ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ။ ပိုးေတြက သူ႕ဘာသာသူ
ေပ်ာ္လို႕ ကြ်န္ေတာ့္ေသြးထဲလာေနေနတဲ့ ကိစၥကို ကြ်န္ေတာ္ဘာလုပ္နိုင္မွာလဲေလ။
"အဲ့ဒါ ဂိမ္းပဲ တစ္ခ်ိန္ကုန္ႏွိပ္ေနလို႕ျဖစ္တာ"
ဟမ္။ အစ္မကေတာ့ လုပ္လိုက္ျပန္ျပီ။
"ဘာဆိုင္လို႕လဲ ရစ္ခ်ယ္"
"မဆိုင္ဘဲ ေနမလား ေဒါက္တာမသိလို႕ သူက တစ္ေန႕မွာ ၈ နာရီက ဂိမ္းႏွိပ္ေနတာ။ စာေမးပြဲေတြ မျပီး
တုန္းကလည္း အတင္းအဲ့ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕ကေန မ ထုတ္ထားရတယ္ ။ အခုုစာေမးပြဲျပီးေတာ့
ပိုဆိုးလာတယ္ ။ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕ကေနကိုု မခြာတမ္းပဲ။ အစ္မက ခဏတစ္ျဖဳတ္ျပန္လာတုန္းေလး
