Küçük bir operasyon için hastanede beklerken size yeni bölüm yazayım dedim.
Bir önceki yazımda bana destek olan, bana katlanan herkese çok teşekkür ediyorum iyi ki varsınız. Çok öpüyorum sizi.
Bu bölümü "eylulozturk94"e hediye ediyorum.
Umarım beğenirsiniz. Keyifli okumalar
(Bölüm şarkısı - The Neighbourhood - Afraid)
Hayatımıza destek olan herkesin hep yanımızda olması dileği ile....
--------------------ZEYNEP----------------------
"Evet ikinizi de dinlemek için biraz zamanım var sanırım." diyorum bir Barış'a bir Yağmur'a umursamaz bakışlar atarak sonra içki dolu bardağımdan bir yudum alıyorum.
Yağmur hemen yüzünü buluşturuyor.
"Aşk olsun ama."
Dudağını sarkıtınca biraz gülümsüyorum çaktırmadan.
"Tamam tamam her neyse anlatın bakalım neden buraya geldik?" ciddiyetimi tekrar takındığım için kokteyl masasının öbür tarafında duran ikili neredeyse hazır ol duruşuna geçiyorlar. Barış boğazını temizleyerek konuşmaya başlıyor.
"Canım bak biz senin üzülmeni hiç ister miyiz?" diyor ama kulağıma gelen çok sayıda ses yüzünden duyamıyorum der gibi işaret ediyorum. Barış'la Yağmur kulağıma yaklaşıyor ve bağırmaya başlıyorlar.
"Senin üzülmeni istemiyoruz!!"
Geriye çekilip tuhaf tuhaf yüzlerine bakıyorum ve küçük bir kahkaha atıyorum.
"Ben çok mutluyum!!" diye bağırıyorum onlara doğru eğilerek sonra kollarımı iki yana açıyorum ve küçük bir çığlık atıyorum.
Barış'la Yağmur birbirlerine oflayarak bakıyorlar.
"Mutluluğumu istediğiniz çok belli." diyorum hala gülerken.
Barış aniden bana dönüyor.
"Saçmalama Zeynep, tabii ki de öyle."
"O zaman belli edin. " diyorum ve başımı DJ'in olduğu yöne çevirip omuzlarımı oynatıyorum.
Yağmur koluma dokunuyor yüzünde ağladı ağlayacak bir ifade beliriyor sanki.
"Canım böyle yapma lütfen ya, bak çok özür dileriz. Gerçekten senin mutsuzluğunu istemediğimiz için o kadar tepki verdik."
Yağmur'un yüzüne dikkatle bakıyorum.
"Ben mutluyum Kerem'le. Bunu kabul et artık Yağmur." diyorum ve dokunduğu kolumu masadan çekiyorum.
Yağmur'un gözünden bir damla yaş süzülüyor istemsizce. Barış ona sarılıyor ve kolunu okşuyor yavaşça.
"Sen bir makyajını tazele. Hadi güzelim." gülümsemeye çalışıyor.
Yağmur çantasını alıp lavaboya doğru giderken Barış yanıma geliyor ve beni kendine doğru çeviriyor.
"Haklısın tamam kabul ediyoruz senin Kerem ile mutlu olduğunu ama bugün buraya eğlenmeye geldik değil mi? Kırk yıllık dostlar gibi tıpkı?" çok üzerine gittiğimi fark edip yüzümü yumuşatıyorum ve yavaşça başımı sallıyorum.
"Sen de haklısın." Barış bana sarılıyor ve masadaki boş bardakları yanımızdan geçen garsonun elindeki tepsiden doluları ile değiştiriyor. Yağmur bize doğru gülümseyerek gelip boynuma sarılıyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AKŞAM GÜNEŞİ (ZeyKer)
FanficEvli bir adam, şımarık genç kız. Yepyeni ZeyKer hikayesi. Keyifli okumalar :)
