#LikeMe op vakantie

Deel 5

"Moest je daar nu echt zo'n drama van maken?" zei Kyona opgelucht. "Sorry." zei Camille stil. "Dan gaan we naar de winkel zeker, wat uitzoeken?" vroeg Caro. "Ja kom!" zei Camille. Ze namen hun spullen en vertrokken naar de winkel.

In de winkel
"Goed... laten we kleren zoeken voor dé dramaqueen." zei Yemi lachend. "Er zit niet echt iets gepast in mijn valies." zei Camille. "Ja, wij gingen ook kleren zoeken voor het bal." zei Vince. "Ik moest er fantastisch uit zien, voor mijn vlinder." Caro lachtte. "Het is toch waar?" zei Vince en hij keek haar in ogen. "Oooh, dat is een mooi kleedje." zei Camille. Ze wees naar een kleedje dat bij de dameskleding hing. "Niet echt mijn stijl." zei Kyona. Camille keek naar het felroze kleedje. "Ja, dat is een aanrader." zei een verkoopster. "Er is vijftig procent korting op, dus waarom niet?" Camille keek naar de andere vier mensen dat stonden te staren naar de jurk. "Wel..." "Neem het mee." zei Yemi snel. "Maar is dat mooi genoeg voor mijn dat..." "Zelfs voor een date! Met mooie hoge hakken zal de jongen uw zeker zien staan! Waarom nog twijfel? Het zou u prachtig staan!" onderbrak de verkoopster. "Oké... dit wordt het!" zei Camille. De verkoopster knikte vriendelijk en liep weg. "Dat is nogal opdringerig, zeg." antwoordde Caro. "Ah, dat is hun job." zei Kyona. "Maar ik loog wel niet, ik zal wel écht dit kleedje kopen. Ze had ook wel gelijk. Ik zoek de perfecte schoenen en ik zal er schitterend uit zien." zei Camille. "Hij zal je zien staan." lachtte Yemi. "Ja, ik zal het nog even passen en als het goed is, neem ik het mee." "Caro, dat, dat is toch iets voor jou?" zei Vince. Hij wees naar een lichtroze jumpsuit met bloemetjes. "Ja." zei Caro en ze nam de jumpsuit en ging het passen. Caro kwam uit het pashokje en keek naar zichzelf in de spiegel. "Je ziet er prachtig uit, Vlinder." zei Vince en hij nam haar hand. "Dankje." zei Caro. Na wat passen, lachen en betalen gingen ze naar het vakantiehuisje.

Ze legden hun zakken op de grond vol met kledij en gingen in de zetel zitten. Camille keek op haar gsm. "Oh kijk, een vriendschapsverzoek." zei Camille. "Van Cas." "Wat stuurt hij?" vroeg Yemi. "Dat is toch privé." lachtte Camille. "Oké dan." jammerde Yemi.

De volgende dag
Ze gingen samen gaan zwemmen vandaag. In het zwembad hadden ze veel plezier. "Nog een ritje van de glijbaan?" vroeg Yemi. "Dat is al de tiende keer dat je het vraagt." zei Caro. "Kom, ik ga wel mee." zei Kyona. "Ik heb echt stress voor mijn date morgen." zei Camille. "Hij is wel heel lief, stuurt heel lieve berichtjes, maar..." "Het komt wel goed." zei Caro. "Gewoon rustig blijven." "Ja." zei Vince. Yemi en Kyona kwamen van de glijbaan. Ze gingen terug in het zwembad. "Was het leuk?"  vroeg Caro. "Ja hoor." zei Kyona. "Om ter eerst aan de overkant!" riep Yemi en hij zwom snel naar de overkant. De anderen volgden ook snel. "Yes, gewonnen!" zei Caro, een beetje buiten adem. "Proficiat." lachtte Yemi. "Maar het scheelde niet veel en ik was gewonnen." "Ja, maar je was al aan het zwemmen naar de overkant voor dat we wisten dat jij een wedstrijdje wou doen, slimme!" zei Kyona. "Sorry." zei Yemi. "Niet erg." zei Kyona en ze gaf Yemi een kus. "Jij bent ook snel hé, Vlinder." zei Vince. "Ja..." zei Caro.   "Gaan we uit het zwembad en even wat drinken?" stelde Vince voor. "Is goed." zei Kyona.

"Voor mij limonade alsjeblieft." zei Caro. "Het drank komt er zo aan." zei de ober. "Je hoeft écht geen stress te hebben, Camille. Het komt wel goed." stelde Caro haar gerust. "Je stuurt toch al berichtjes met hem?" vroeg Vince. "Ja, maar dat is niet hetzelfde als in het echt." zei Camille. "Bak cupcakes zoals je deed om het terug goed te maken." zei Yemi. "Ja, je lacht maar." zei Camille. "Je maakt dan toch al een goede indruk?" "Gewoon rustig praten." zei Kyona. "En wat als het opeens stil en ongemakkelijk is?" zei Camille. "Dan slurp je hard van je drankje, zorg dan wel dat je een rietje bij hebt, tot de laatste druppel, om de aandacht te trekken." zei Yemi. "Jij lost het zo op." lachtte Caro. "Jij bent ook een slimme." lachtte Kyona. "Maar even serieus..." zei Camille. De ober kwam juist aangelopen. Hij kwam aan met een plateau vol met glazen. "Voila, de drankjes." zei de ober. "Eentje voor meneer." zei hij en hij gaf de cola aan Vince. "Eentje voor mevrou..." De ober wou juist het drankje voor Camille geven, maar er passeerde juist een jongen en duwde de ober perongeluk, waardoor het drankje omviel en over Camille's kleren belandde. "Mijn kleren!" riep Camille in paniek.