#LikeMe op vakantie

Deel 6

Camille stond meteen recht. "Oh nee, mijn kleren!" schreeuwde Camille. "Het spijt me." antwoordde de ober. "Het geeft niet hoor." zei Kyona dan maar. "Het had bij iedereen kunnen gebeuren." "Het had niet mogen gebeuren!" riep Camille en zo liep zo snel mogelijk naar het toilet om het drank er nog een klein beetje van af te krijgen." "Jullie vriendin vindt het blijkbaar erger zeker?" vroeg de ober in paniek. "Ah, het is gewoon een dramaqueen." lachtte Yemi. "Dat klopt." bevestigde Kyona. De rest had betaald en Camille kwam weer uit het toilet gelopen. "Hoe moet ik zo naar huis?" vroeg Camille. "Ik zie er niet meer uit! "Oh, zo erg is het nu ook weer niet hé, het is maar cola." zei Yemi. Ik hoop dat ik het er nog uit krijg!" riep Camille in paniek. "Nu snel naar huis, voordat nog meer mensen het zien!" Camille pakte haar handtas en liep de deur uit. De rest volgden haar maar gewoon. "Daag!" zei Caro nog beleefd tegen de ober. "Goededag en nogmaals sorry." zei de ober. "Geeft niks hoor." antwoordde Vince. "Ik hoop dat ik het er nog uit krijg." begon Camille weer. "Het is maar wat cola hoor. "Over haar kleren is ze nog niet veel veranderd dan vroeger." lachtte Kyona.

Toen dat iedereen thuis was, na super snel achter Camille te lopen, was iedereen een beetje uitgeput. Yemi ging meteen zitten. "Kom Yemi, gaan wij al de tafel dekken?" zei Kyona. "Maar ik zit net." jammerde hij. "Je kunt nog genoeg zitten." lachtte Kyona. "Nadat ze de tafel hadden gedekt, kwam Camille naar beneden. Waar was je?" vroeg Caro. "Even snel douchen en iets anders aantrekken." "Ik ga straks een klacht indienen." "Serieus?" vroeg Kyona. "Ja, natuurlijk, had  je niet gezien hoe ik eruit zag?" vroeg Camille. "Overdrijf je niet een heel klein beetje?" vroeg Yemi. "Nee tuurlijk niet." zei Camille zelfzeker. "Het was een ongeluk, Camille, kan bij iedereen gebeuren." zei Kyona. "Het had niet mogen gebeuren, ik zag er niet meer uit." zei Camille. "Dus als wij iets op je morsen ga je dan ook een klacht indienen?" vroeg Kyona streng. "Nee tuurlijk niet." "Wel, nu dan ook niet." "Maar jullie zouden het niet expres doen." antwoordde Camille. Camille, hij ook niet, de ober heeft nog sorry gezegd. "Camille, Kyona heeft ook wel een beetje gelijk, ze bedoelde het niet zo." zei Vince. "Ja, oké." zuchtte Camille. "Einde discussie, gaan we nu eten?" vroeg Vince opdringerig. "Heb honger." "Ik ben het er mee eens." lachtte Yemi en hij ging zitten.

"Wat gaan we na de middag doen?" vroeg Vince. "Misschien eens iets, gezellig in dit huisje?" vroeg Vince. "Volledig mee eens." zei Caro. "Ben toch een beetje moe. "Ik heb altijd gelijk hé, Vlinder."  zei Vince. "Niet overdrijven hé." lachtte Caro en ze gaf hem een kus.

Even later
Iedereen had gedaan met eten, de tafel was afgeruimd en ze gingen in de zetel zitten. "Zo, wat zijn de plannen voor deze middag? Film middag? Of spelletjes middag?" vroeg Yemi enthousiast. "Denken jullie nog maar even na wat we gaan doen, ik ga even mijn berichten nakijken." zei Camille.

"Camille, alles oké?" klonk een stem. Caro stond achter haar. "Ja hoor, wel prima." "Vertel, wat is er?" drong Caro aan. "Euh, ik heb net een berichtje van Cas gekregen. "Het gaat toch wel door, je date?" vroeg Caro lief. "Ja natuurlijk, alleen... "Wat dan?" "Nou, Cas zit bij een vriendin, vertelde hij. "Dat kan toch." "Wat als hij een vriendinnetje heeft?" "Nee tuutlijk niet, anders zou hij je niet op date vragen?" zei Caro. "Misschien is het wel een player." zei Camille. "Nee tuurlijk niet." zei Caro. "Ik weet het niet..." zei Camille.