Deel 15

119 0 0
                                    

Hij deed de kofferdeur open maar... Kyona zat niet meer in de koffer. Alleen een touw en het stukje duct tape dat op haar mond was geplakt lag er nog. "Ik wist niet dat ze zo gemakkelijk kon ontsnappen..." gromde hij. Kyona's gsm lag wel nog in de koffer. Camille belde. De ontvoerder legde direct af. Hij besloot om Kyona te gaan zoeken. "Die meid krijg ik nog wel..." Hij besloot om eerst naar het winkeltje te gaan en te vragen of de mensen haar hadden gezien. 

Kyona liep en liep maar. Ze wist niet wat te doen. Eigenlijk wist ze helemaal niet waar ze was. Ze had het ijskoud en  het bos was donker en duister. Ze kon enkel een klein glimpje licht opvangen van het maanlicht. Het meisje stond stil en keek om zich heen. Buiten adem ging ze tegen een boom staan. "Wat moet ik nou doen?", huilde ze. De tranen rolden over haar wangen en ze stond te bibberen van de koude. "Wacht, m'n gsm..." Ze zocht wanhopig in haar jaszak maar daar zat het niet in. " 'k Ben 't waarschijnlijk onderweg verloren..." Ze zuchtte. "Misschien heb ik nog iets in m'n jas zitten. Iets  bruikbaars...", dacht ze. Het verdwaalde meisje zocht nog eens met haar vingers in haar jaszak. Het enige wat ze vond waren een stuk of vijf snoepjes die ze telkens verzamelde vanuit de winkels. Die bokalen die daar stonden en de verkopers die je gratis snoepjes aanboden. "Dit is mijn overlevingsvoedsel. Ik moet dit sparen... Maar ik kan toch niet eeuwig in dit bos leven? Ik keer anders morgen terug naar dat tankstation en probeer daar een vakantiebaantje te doen. Dan verdien ik wat geld en kan ik misschien een taxi betalen. Of... gewoon vragen om te bellen naar Caro, Yemi, Vince en Camille..." Ze stak een zuur snoepje in haar mond en stond op. "Misschien geraak ik uit het bos. Of... misschien blijf ik beter hier bij deze boom en probeer in slaap te vallen. Want het wordt steeds donkerder..." 

"Meneer... mijn euh... zus zat wel in die auto. Begrijp je dat? Ik was haar naar huis aan het brengen en ze was dronken. Heeft u echt niemand gezien? Een meisje, met donker haar?" "Nee, niks, het spijt me. Kunt u dan stoppen met me lastig te vallen want mijn volgende klanten zijn aan de beurt. De kidnapper ging uit het winkeltje. Ik ga haar zoeken hier ergens in de beurt. Kyona's telefoon rinkelde weer. Het was wéér Camille. Hij probeerde af te leggen maar drukte perongeluk op 'opnemen'. "Hallo?", vroeg Camille. Snel legde ze 'luidspreker' aan op haar gsm. Ze hoorde geruis en daarna niks. "Wat was dat?" 

 "Wat was dat?" 

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
#LikeMe op vakantieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu