#LikeMe op vakantie

Deel 36

'Wij moeten als eerste bij Kyona geraken voordat Cas er is', zei Caro. 'Ja, maar hoe?' vroeg Camille. 'Lopen duurt veel te lang, dan zijn we er nooit op tijd voor Cas daar is.'
'Daar!' riep Vince ineens. 'Een taxi!'
Ze liepen zo snel mogelijk naar de taxi. 'Goedendag meneer. We moeten zo spoedig mogelijk naar dit adres.' Vince liet de kaart zien waar ze moesten zijn. 'Goed stap in, ik breng jullie.' 'Danku en alstublieft haast u mijn vriendin is in gevaar', voegde Yemi eraan toe. 'Ik ga zo snel mogelijk, maar ik mag geen overtredingen doen...'

Ondertussen bij Cas:
'We zijn er bijna meneer', vertelde de meneer. 'Ja ik zie het. Geweldig want heb niet veel tijd.'
'We zijn er, fijne avond nog', zei hij. 'U ook', zei Cas. Cas betaalde de meneer om hem te bedanken voor de lift en stapte uit de auto. Hij liep zo snel mogelijk naar waar Kyona opgesloten zat.

Voor dat hij naar Kyona ging zette hij nog snel zijn bivakmuts op. Hij deed de deur open. 'Sta recht!' 'Waarom, wat gaat u doen?' vroeg Kyona. 'Geen vragen, sta recht nu!'

Cas liep naar Kyona toe en trok aan haar arm. 'We hebben niet veel tijd dus meekomen...'

Cas trok nog harder aan Kyona's arm omdat ze mee moest komen. Ze gingen de trappen naar boven. 'Ik dacht het niet!' riep Camille. Vince ,Caro, Camille, en Yemi stonden op het paadje in het bos. 'Daarom moest ik zo snel mogelijk weg. Ik wist dat ze kwamen.' 'Laat Kyona los nu!' riep Yemi met tranen in zijn ogen. 'Cas laat haar alstublieft los!' riep Camille.
'Cas? Bedoel je dat? Heb jij me ontvoert?' vroeg Kyona.

Kyona trok de bivakmuts van Cas zijn hoofd.
'Maar... waarom...', vroeg Kyona.
'Oeps, ontmaskert', lachte Cas. 'Dat is mijn antwoord op het verhaal. Ik had geld nodig. Daarom heb ik dit allemaal gedaan. Die bloemen gestolen, Camille gechanteerd... jou ontvoert. Alles maakte deel uit van het plan', lachte Cas. 'En hoe komt het dat ik je nooit heb herkend?' vroeg Kyona. 'Gewoon slim zijn hé, dat moet jij toch wel weten? Goede vermomming en mijn stem wat veranderd. Wisten jullie trouwens dat ik lang heb moeten oefenen om mijn stem zo te veranderen?' 'Laat Kyona nu los de politie kan hier elk moment staan!' riep Yemi.
'Ik heb mijn geld nog niet gehad. Tot dan blijft Kyona bij mij...'

Vince wou een stap vooruit zetten maar dat had Cas wel door.

'Waag het niet!' riep Cas. Cas pakte Kyona stevig vast. 'Nog één stap verder en ik laat haar stikken. Wij gaan hier nu weg en jullie blijven hier staan. Als er al één iemand een stap zet vermoord ik Kyona..' 'Cas alstublieft, stop gewoon? vroeg Camille die ook met tranen in haar ogen zat. 'Nooit!' riep Cas.
Yemi had er genoeg van en besloot het toch te proberen. Yemi liep en duwde Cas omver zodat hij Kyona zóu los laten en trok Kyona naar hem toe.
'Ben je oké?' vroeg Yemi bezorgd. 'Nu wel', lachte Kyona terwijl ze er met tranen in haar ogen zat. Ze gaf Yemi een kus en een knuffel. 'Ik heb je zo gemist', zei Yemi huilend. 'Ik jou ook, ik ben blij dat je oké bent', zei Caro ook en Caro gaf haar een dikke knuffel. 'Ik hou van jullie', zei Kyona.

'Wij ook van jou', en ze deden een groepsknuffel.

'Hier gaan jullie nog spijt van krijgen!' riep Cas.