#LikeMe op vakantie

Deel 37

Ze hoorden sirenes van een politiewagen.
'Veel plezier in de cel hé', lachte Vince. Hij kreeg alleen een boze blik van Cas terug.
Cas probeerde nog weg te lopen, maar te laat, de politieman richtte het wapen naar hem toe. 'Handen omhoog en draai je rustig om met je handen op je rug .' De politieman en -vrouw richtten dat naar Cas toe en deden handboeien aan.
'Zijn jullie oké?' vroeg een politievrouw aan Caro, Vince, Camille, Yemi en Kyona. 'Nee hoor, we zijn oké', reageerde Caro.
'Heeft u een dokter nodig?' vroeg de politievrouw vriendelijk aan Kyona. 'Nee hoor mevrouw het gaat wel.'
'Mooi. Bedankt en hou jullie goed. Fijne avond nog.' 'U ook mevrouw!' zeiden ze in koor.

De vader van Cas kwam aangewandeld want de politieman had hem opgebeld. 'Jongen wat is er gebeurt?' vroeg hij aan Cas. 'Goedenavond meneer ik zal je even alles uitleggen. U zoon heeft een meisje ontvoert', legde de politievrouw uit en even later had de politie vrouw alles uitgelegd.
'Cas heb je nu serieus dat meisje ontvoert?!' Ook de rest kwam buiten staan.

'Papa ik had geen keus!' Dus je hebt zomaar een meisje weken opgesloten in een kelder? En je eigen vriendin gechanteerd en je wou ze dan ook nog eens iets aandoen?!'

'Papa ik heb het ook wel voor jou gedaan hé', antwoordde Cas. 'Waarom voor mij? Ik heb niet gevraagd om dat meisje te ontvoeren en weken op te sluiten... Hoe moet ze zich wel niet gevoeld hebben!' riep de vader van Cas.
'Sorry meneer', onderbrak de politievrouw hem. 'We moeten nu echt naar het kantoor voor een verhoor. Je mag straks naar daar komen.' 'Goed, ik zal er zijn. Willen jullie straks ook komen voor een verklaring?' vroeg de politievrouw aan Vince, Caro, Yemi, Camille en Kyona. Ze knikten allemaal dat het oké was...
De papa van Cas besloot nog even langs te gaan bij Caro, Vince, Yemi, Camille en Kyona. 'Goedendag. Zijn jullie oké?' vroeg hij vriendelijk. 'Ja we zijn oké', antwoordde Yemi terug en ook de rest knikte. 'Het spijt me juffrouw.' (Hij bedoelde natuurlijk Kyona.) 'Noem me maar Kyona', antwoordde ze vriendelijk terug. 'En het is oké.' 'Ik hoop dat hij je geen zeer heeft gedaan?' vroeg Cas zijn vader. 'Nee hoor, het gaat.' 'Mooi en het spijt me ook voor jou, Camille. Jij was veel te goed voor hem. 'Bedankt meneer', antwoordde Camille maar verlegen. 'Misschien moet Cas maar opgenomen worden? Want dit was echt niet oké. Fijne avond en hou jullie goed en nogmaals sorry', zei de vader van Cas...

Caro's vader had iedereen uitgenodigd bij hun thuis voor een feestje. Iedereen van de klas van in 't SAS mocht komen en zo ook hun ouders. Peter had ook nog vrienden, familie en kennissen uitgenodigd. Caro, Yemi, Camille, Vince en Kyona hadden nog wat bijgepraat over de ontvoering.

Iedereen was er en het zag er in de tuin van Caro nog nooit zo kleurrijk uit. Het was al 11 uur 's avonds maar ze besloten te feesten tot in de vroege uurtjes. Caro, Yemi, Camille, Vince en Kyona gingen nog een week bij Caro thuis overnachten. Er waren niet genoeg kamers, maar Peter had gelukkig nog een logeerkamer en er konden ook nog een paar bij Caro in haar kamer blijven slapen. Peter was zelfs van plan extra bedden te kopen, want hij wou iedereen een warm thuis geven en wou Kyona zeker niet weer op een harde matras slapen. Kyona had het nog steeds wat moeilijk, maar ze besloot er niet te veel over na te denken. Ze was blij dat ze nu veilig bij haar vrienden aan het feesten was.

'Caro, je ziet er prachtig uit', zei Vince terwijl hij naar Caro toe wandelde. 'Bedankt, jij ook', lachte ze. 'Ik hou van je', zei Caro. 'Ik hou ook van jou', zei Vince en ze kusten elkaar. 'Tortelduifjes hier', lachte Camille terwijl ze met haar glas in haar handen naar Caro en Vince toe wandelde.

'Vindt je niet dat er hier een knappe rondloopt?' vroeg Vince. 'Zwijg maar', lachte Camille. 'Ik heb nu geen behoefte daaraan. We moeten alles nog even verwerken. Ik zal wel zien.' Kyona en Yemi gingen ook naar de tafel toe. 'Het is hier zó mooi!' zei Kyona. 'Die lampjes, ik hou ervan! Het is hier zo kleurrijk!' 'Wat er ook zo mooi is, ben jij jasmijnbloempje', zei Yemi. 'Oh, slijmbal', lachte ze. Yemi gaf haar een knuffel en ze kusten. 'Ik ben zo blij dat je teruggevonden bent!' zei Nona en knuffelde Kyona. 'Ik weet dat we vroeger niet altijd de beste relatie hebben gehad, maar ik wil mij daarvoor excuseren en wil vriendinnen worden!' Ze stak haar hand uit en Kyona lachte en knuffelde haar. Camille deed een stap naar voren richting Kyona. 'Ik wil me daar ook voor excuseren. Je weet echt niet hoe ongerust ik was en ik wil weer dat het is zoals vroeger.' 'Dat is het toch al', zei ze met een glimlach. Ook haar knuffelde ze. 'Welkom bij DJ Peter!' riep Caro's papa door de microfoon. Iedereen lachte. 'We zullen beginnen met 'het allermooiste' en iedereen begon te dansen. Caro met Vince, Yemi met Kyona en Camille met Kobe. Iedereen van 't SAS danste mee. Na het dansen kuste Vince Caro. 'Ik ben zo blij, vlinder. Het is goed afgelopen. Nu maken we er nu nog een top week van samen bij jou thuis. Het was in het begin leuk, maar... Laten we er nu niet meer aan denken', zei Vince. 'Ik hou van je, Vince! Je hebt ons gered, hoor. Zonder jou ging dat allemaal niet gelukt  zijn! We zijn je allemaal dankbaar en ik ben zo blij dat ik je mijn vriend kan noemen.' 'En ik je mijn vriendin! Jij hebt ook goed gewerkt en we hebben allemaal samen gewerkt!' Ze kusten elkaar nog eens. 'Camille?' vroeg Yemi. 'Ja?' vroeg ze. 'Die vakantiejob...', lachte hij terwijl hij knipoogde. 'Dat zal ik afzeggen', lachte ze. Iedereen ging terug aan hun tafeltje staan. Caro tikte op een glas voor stilte. Ze ging naar voren staan samen met Vince, Yemi, Kyona en Camille.

Ik wil jullie uit naam van ons allemaal van harte bedanken voor jullie komst. We wilden samen op vakantie vertrekken, maar dat is jammer genoeg anders gelopen dan gedacht. Kyona werd ontvoert. We zochten en zochten maar en we vonden haar. Het was voor ons allen een belangrijke periode waarin we ontdekten hoe belangrijk een vriendschap is. Hoe belangrijk het is van samen te werken en hoe belangrijk het is van elkaar warmte te geven als het koud is. Elkaar te troosten, samen te huilen en na het vallen weer op te staan. We hebben het nog steeds moeilijk na al het gene dat deze avond en de voorbije dagen is gebeurd. Maar we komen er samen sterker uit, dat weet ik zeker. We laten ons niet meer pakken. We komen samen als een groep. Alleen samen kan dat. Ik ben super blij dat we deze hele weg samen hebben afgelegd. We gingen op vakantie samen.

We vierden samen  en eindigden samen en dat is het belangrijkste.

Ze namen elkaars handen en maakten een buiging en lachten. Ze gingen samen op de foto en maakten nog heel veel plezier. Dat alles met IEDEREEN SAMEN.