Deel 27

90 1 0
                                    

Iedereen ging weer naar het vakantiehuisje. Toen ze binnen waren, plofte Yemi in de zetel en zuchtte. 'Ik weet het allemaal niet meer, hoor. Is dit een nachtmerrie? Maak me wakker alstublieft', zei hij. Caro ging naast hem zitten. 'Je wordt volgens mij pas wakker als we Kyona hebben gevonden.' 'Als, zeg je. En zullen we haar ooit terugvinden?' 'Ja, we zullen haar terugvinden. Geloof me. Soms worden mensen teruggevonden na jaren van zoeken', zei Caro. 'Wil dat dan zeggen dat ik na jaren pas Kyona zal zien?' 'Nee. We zijn samen sterk. Komaan Yemi. Ik weet, dat het moeilijk is en ik heb serieus ook al nachten wakker gelegen en gehuild. Maar hoop, dat is wat je niet mag opgeven.' Caro gaf Yemi een schouderklopje en ze stond op. 'Het is zeven uur, wat zullen we eten?' vroeg Camille. 'Een magisch gerecht waarmee we Kyona terug kunnen vinden', zei Yemi hopeloos. 'Yemi kan weer grapjes maken! Daar hebben we hem terug!' lachte Caro. Camille en Caro lachten en Yemi stond op. 'Je zult me pas echt terug hebben als we Kyona terug hebben', zei hij. 'Laten we zoeken naar een geluksbrenger', zei Caro. 'Spaghetti. Dat aten we toch allemaal graag?' vroeg Camille. 'Goed idee!' zei Yemi. Hij had een sprankeltje hoop en probeerde die hoop te houden. 'Kyona is verstandig en weet hoe om te gaan met vreemden. Ze is daarin voorzichtig in omgang, dus laten we maar blijven hopen en iedere aanwijzing van dichterbij bekijken', zei Yemi. 'Zo is het!' zei Vince. 'Komaan vriend!' 'Ik zal eens de televisie aanleggen, we kijken zowat nooit', zei Camille. Ze deed de televisie aan en zag op het nieuws: Mysterieuze verdwijning van Kyona Wen

Iedereen luisterde aandachtig mee. 'Gelukkig dat het op televisie komt. Zo word er nog meer aandacht aan gegeven', zei Caro. 'We moeten nog meer bewijzen vinden van bijvoorbeeld een ontvoering, als het een ontvoering is', zei Vince. 'Er is kans dat ze bijvoorbeeld is ontvoert in de winkel waar ze eten ging halen voor het avondmaal, toch?' Of ergens in de buurt of onderweg werd ontvoert?' vroeg Camille. 'Ja?' vroeg Yemi. 'In een winkel hangen er toch meestal bewakingscamera's? Als we nu met z'n allen, gelukkig zijn we met z'n allen, nu eens naar de winkel gaan en die bewakingscamera's gaan bekijken. Laten we dat vragen', zei Camille.

Even later:

Iedereen stond in het magazijn van de supermarkt samen met een winkeljuffrouw. Ze keken naar de bewakingsbeelden van een paar dagen geleden. 'Dit is toch... Kyona?' vroeg Yemi. Ze zagen haar de winkel binnen wandelen. 'En... dit? Deze man?' vroeg Camille. 'Of vrouw, het is niet zo goed te zien', zei Yemi. 'Die wandelt naar de balie...', zei Caro. 'Hij wandelt naar de winkelbediende en zorgt ervoor dat ze buiten bewustzijn is! En nu...', zei Yemi. Ze zagen hoe Kyona werd meegesleurd en ze keken allemaal geschrokken en huilend naar de bewakingscamera's. De winkeljuffrouw keek mee en zag hoe haar collega zomaar op de grond lag door de ontvoerder. 'Hoe... Ze werd hier ontvoert door de man of vrouw!' zeiden ze allemaal tegelijk.

#LikeMe op vakantieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu