Deel 26

84 0 0
                                    

Caro draaide zich snel om naar haar vrienden. 'Jongens, ik denk dat ik Kyona net zag aan de overkant', zei Caro. Kyona wou naar haar vrienden toe lopen. Maar voor Kyona naar haar vrienden toe kon lopen, voelde ze dat iemand haar vast nam en haar naar achter trok. Ze voelde ook dat iemand een hand op haar mond legde. Kyona probeerde nog tegen te spartelen maar dat gaf niet veel effect. Caro en haar vrienden draaide zich om maar ze zagen niks meer. 'Zie je?' zei Vince. 'Geen Kyona te zien je hebt het je vast ingebeeld.' 'Ik weet wel wat ik heb gezien', antwoordde Caro. 'Je bent aan het hallucineren', antwoordde Vince. 'Ik ben echt zeker dat het Kyona was, moeten we toch niet even gaan kijken?' 'Vlindertje, het is niks, we kunnen beter onze tijd steken in Kyona vinden niet in hallucinatie.' 'Vlindertje?' lachte Camille. 'Ja das een troetel naampje', antwoordde Vince. 'Ach ', lachte Camille. 'Heel leuk allemaal maar kunnen we nu eindelijk verder zoeken?' vroeg Yemi. 'Ja natuurlijk, sorry Yemi', antwoordde Camille. 'Ja, sorry Yemi dat ik jou ook valse hoop gaf maar ik dacht echt dat ik Kyona zag', zei Caro.

Kyona kreeg ook tranen in haar ogen, ze dacht eindelijk weer veilige bij haar vrienden te zijn. Ze hoopte om niet meer in die donkere kamer te hoeven slapen. Ze dacht ondertussen na: 'Wat zou de ontvoerder met haar doen nadat ze al twee keer probeerde te ontsnappen? En hoe kon hij haar toch weer zo snel ontvoerder zag hoe de anderen weg wandelden en keek nog even of er niemand aankwam. 'Niemand', dacht hij. 'Het perfecte moment om weg te gaan. Hij sleurde Kyona mee tot naar de auto en ondertussen had hij ook nog zijn hand voor haar mond, zodat ze zeker niet kon roepen. Kyona probeerde zich los te rukken maar ook dat werkte niet. De man was veel te sterk. De ontvoerder keek nog even in het rond om te kijken of er zeker niemand aankwam. Daarna besloot hij nog even snel Kyona's handen en voeten vast te binden..
Hij deed de kofferdeur dicht en vertrok ...

Ondertussen :
'Vlinder, is er iets? Je bent zo stil ineens?' vroeg Vince. 'Euh nee hoor, ik dacht alleen echt dat ik Kyona zag', zei Caro. 'Je hebt het gewoon ingebeeld, laat het los, vlinder', zei Vince. 'Vlinder?' lachte Camille weer. Eigenlijk was er geen reden om te lachen maar telkens dat Vince 'vlinder' tegen Caro zei moest ze lachen. 'Is er iets grappig?' vroeg Vince aan Camille. 'Nee hoor, alleen... Het is gewoon heel grappig als je 'vlinder' zegt. En ook heel schattig.' Yemi kon blijkbaar geen lach laten zien. Hij maakte zich te veel zorgen om Kyona.

#LikeMe op vakantieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu