24 მარტი, 2018 წელი.
ქალი ოთახში ჩუმად შევიდა, კარი ფრთხილად დახურა, რათა არ უნდოდა კარის ხმაურმს გაეღვიძებინა მშვიდად მძინარე შვილი.
საწოლთან მივიდა, ოდნავ წელში მოიხარა, ჩამოყრილ თმები უკან გადაუწია და შუბლს გაუთავისუფლა, თბილი კოცნის დასატოვებლად.
ცდილობდა კარგად შეეგრძნო მისი სურნელი და მეტი მოდერებოდა.
შემდეგ მის მარცხენა თვალს აკვირდებოდა და თვალებში ცრემლეა იჩინს თავი.
- ჯონგუკ გაიღვიძე. - გვერდით დაუწვა და ოდნავ შეარხია.
- ჰმ... - ბიჭმა ამოიკრუსუნა და გვერდი იცვალა.
- ზარმაცო, ადექი. - ქალი არ მოეშვა ბიჭს. ჯონგუკი კი თავს ვალდებულადაც არ თვლიდა, რომ თვალი გაეხკლა. - ჯონგუკ.
- გისმენ დედა. - თვალები ნელა გაახილა და ძილისაგან დასიებულ თვალები მოისრისა.
- ადგომის დროა ზარმაცო ბიჭო.
ჯონგუკი ზანტად წამოდგა, ხელები ჰაერში აიქნია და ხმამაღლა დაამთქნარა.
გეზს სააბაზანოსკენ აიღო, იქედან კი მალევე გამოვიდა მხოლოდ პირსახოცის ამარა. დაკუნთულ სხეულზე კი წყლის წვეთები უსირცხვილოდ დასეირნობდა, რომელიც მისი გრძელი ყავისფერი თმიდან მოდიოდა.
YOU ARE READING
EVERYTHING starts from ART
Fanfiction"ვაღიარებ, არვიცი რატომ, მაგრამ ვარსკვლავების დანახვა ყოველთვის ოცნების გუნებაზე მაყენებს''.
