seven liars | bts

XXXV / recuerdos perdidos

"kayıp anılar"

🎧 suicide note - xxtentacion type piano song

Her anne eşit mi severdi çocuklarını?

Min Chae Yong buna hayatı boyunca zerre inanmamıştı. Henüz beş yaşındayken ayırt etmeye başladığı bu eşitsiz sevgi dağılımını boynu bükük bir ay çiçeği gibi seyre dalıp izlemişti. Ondan yalnızca üç yıl büyük olan ablası Chae Rin'e en gösterişli, en kaliteli ve en dayanıklı oyuncak bebekler alınırken Chae Yong elindeki tek kolu kırılmış, saçları pörsümüş, ve lekelenmiş bebekleriyle oynardı. Kardeşler arasında oluşturulan bu belirgin ayrımcılığın sebebini o yaşlarda bilmese de Chae Yong her çocuğun yapacağı gibi üzülüp ağlıyordu. Bazen babası ilgi gösterse de pilot olduğu için evde geçirdiği vakit çok azdı ve bu ilgi Chae'ye asla yetmemişti.

Peki neydi Chae Rin'i bu kadar özel yapan? Yetişkin oldukça artan güzelliği mi, derslerinde gösterdiği başarı ve 142lik IQ seviyesi mi? Ya da hep en konuşkan, en güler yüzlü ve en parlak olmasından mı böyle çok seviliyordu? Chae Yong belli bir yaşa kadar böyle sanmıştı. Ablasıyla arasındaki farklılıkların ve annesinin onlara olan sevgilerindeki eşitsizliğin sebebinin bunlar olduğunu düşünürdü. Fakat yanılmıştı. Ailesinin gözüne girip bir şekilde ön plana çıkmak isterken aslında bu eşitsizliğin aklına bile gelmeyecek bir sebepten olduğunu öğrenince tutulup kalmıştı.

Gün batımından hemen sonra eve erken geldiği bir vakitti, henüz liseye yeni başlamış ve ortama uyum sağlamaya çalışırken Nari'yle karşılaşmıştı. Zaten onun için zorlu olan bu süreç annesinin gizli telefon konuşmasını duymasıyla daha çok kötüleşmişti. Annesi bağırarak kendini savunurken aslında karşıdaki kişinin gerçek babası olduğunu bilmiyordu Chae Yong. Annesinin pilot olan eşi yokken görüştüğü başka bir adamdan hamile kaldığını ve bunu çok geç fark edip aldırmayı başaramadan Chae Yong'un dünyaya geldiğini o yıl öğrendi. Pilot olan babasıysa yine annesi tarafından kandırılmıştı. Fakat annesinin işlediği bu günahın bedelini Chae Yong taşıdı omuzlarında. Yıllarca, hiçbir şeyden haberi olmadan annesinin gözünde bir ceza olarak yer edindi. Gerçek babasıyla asla karşılaşmadı, annesini bunun için sorgulamadı bile. Onu hiç sevmeyen, her seferinde gözüne soka soka ablasının başarılarıyla övünen bir kadının hiçbir emeğini hak etmediğini düşündü.

İşlerin kötüleştiği, Chae Yong'un psikolojik olarak çöküşe geçtiği yıldı, iki bin on dört. Güvenebileceği her şeyden yoksun kalışının doruğa ulaştığı bu sene ortaokuldan beri tanıdığı ve arkadaş olduğu Yoongi, Jimin, Taehyung ve Jungkook ile aynı liseye gidiyorlardı. Fakat ortaokuldan beri değişmeyen bir şey varsa, o da Chae'nin Yoongi'ye olan karşılıksız aşkıydı. Kendine olan öz güvensizliği ve kabul görmeme korkusu yüzünden karşısına çıkıp onu sevdiğini söyleyemedi ama hareketleriyle ve tavırlarıyla bariz şekilde belli ediyordu. Kimi zaman Yoongi'nin ona karşılık verdiğini düşünse de ertesi gün onu başka bir kızla konuşurken gördüğünde hayal kırıklığına uğruyordu. Fakat Yoongi hiçbir kızı öyle çok sevmemişti, Chae Yong'un onu sevdiğini bildiğindendi belki, genç kızın kalbini kıracak kadar bağlanmazdı hiç kimseye. Ta ki, Han Nari'ye kadar...

O kızda ne vardı da Chae Yong'un canını yakacak kadar belli ediyordu onu sevdiğini bilmiyordu. Nari'nin başarısı mı, güzelliği mi, masumluğu mu? Ne zaman Nari'ye baksa karşısında ablasını görüyordu. Hak etmediği bir şey yüzünden geri plana atılmasına sebep olan, gerçek evlat, ablasını. Chae Yong çok direndi, içindeki kötülüğe teslim olmamak için, Yoongi'nin ondan uzaklaşması için çok dua etti. Ama olmamıştı işte, ne yaptıysa da işe yaramamıştı. Tutunabildiği tek gerçeklik Nari'ye doğru uçup giderken Chae Yong tekrardan yenildi. Fakat bu defa daha ağır ve üzücüydü.