E fshehta e nje misteri. ✔

Tuneli.

-Je profesori Trevis Twen?Vertet?!Me jep nje autograf!

Thirrjet e Nataly-s,nuk kishin te sosur.Shoqja ishte e vetmja qe paska lexuar shume informacione rreth mistereve te zbuluara te ketij profesori.Trevis Twen i vene ne siklet nga fjalet e pyetjet e shpeshta te Nataly-s nuk fliste.Levi e terhoqi,sec i tha dhe pastaj u afruan te dy tek ne.

-Atehere,ne duhet te presim sa te afroje mesnata e te largohemi.Keshtu?-riperserita une.

-Pikerisht,zonja Hills.-tundi koken ne shenje miratimi ai.

-Nje pyetje kam:pse zgjodhet mesnaten?-i drejtoi nje pyetje Levi.

-Si quheni ju?

-Levi.

-Levi quhem edhe une.Po he pra tani, mos u bej patetik.Me thuaj edhe mbiemrin.-ia ktheu profesori.

-Hahaha,po...-u skuq lehte shoku.-Quhem Levi Froster.

-Zoti Froster,ne fakt kam marre vesh qe te gjithe ata qe pushtojne kete keshtjelle nuk verdallisen ketej poshte ne mesnate.Ndaj kjo eshte menyra me e mire.Pse ka ndonje problem?-tha ai.

-Jo,asnje problem.-mohoi me koke Thomasi.

-Ju kush jeni?

-Thomas.Thomas Otten.Ajo eshte motra ime,Lucy.-u prenzatua shoku.

-Dhe ti?-pyeti Nataly-n.

-Nataly Willer.Per Zotin,i kam ndjekur te gjitha librat qe kane informacionet tuaja.Me beso,ju jeni fantastik!!!

-Zonja Willer,me behet qejfi qe mendoni keshtu dhe vertet ndihem krenar me veten qe kam njerez qe e pelqejne "hobin"tim.Shume faleminderit,por tani nuk eshte casti per t'i debatuar keto gjera.Duhet te tregohemi vigjilente.Me kuptpni,zonja Willer?

    Nataly u skuq lehte dhe nuk ktheu pergjigje,vetem uli koken.Profesor Trevis ktheu koken nga vellai im dhe e pyeti:

-Po ti?

-Jam Connori,vellai i Victories.

-Me behet qejfi qe te takova,zoti Hills.-i perkedheli floket burri.

-Edhe mua,profesor.-qeshi vellai.

-Vetem mos harroni:duhet te ngriheni te gjithe ne mesnate!Ne rregull?-perseriti profesori.

-Patjeter!-thirrem ne kor.

...

   Mesnata ra e qete ne dhome dhe erresira kishte mbuluar cdo gje.Kur u zgjova,fytyrat e para qe pashe ishin ato te miqve dhe te profesorit.U ngrita dhe u bashkova me ta.

   Me hapa te ngadalte e te lehte,kapercyem trupat e njerezve qe po flinin ne pozicione te ndryshme dhe iu afruam tunelit.

   Zgjata koken per te pare c'kishte brenda,por nuk dallohej asgje vec erresires.U futem nje nga nje kembadorazi.

...