Viktoria kishte shoqerine qe te gjithe do te donin te kishin dhe nje vella qe duket se e kupton me mire se te tjeret. Duke luajtur ne pyll, ata e gjejne veten te ngaterruar ne nje rruge pa krye ku e vetmja gje qe gjejne perpara syve eshte nje keshtj...
S'e dija sa ishte ora kur hapa syte,por dukej qe ishte shpejt.Nga jashte vinin zhurmat "bezdisese" te bubullimave dhe dritat e zbehta te vetetimave mberrinin deri ketu brenda prej dritares se vogel qe ishte ne maje te dhomes.
Teksa hidhja syte perqark,pashe te tjeret qe po flinin dhe ishin akoma ne boten e endrrave.I vetmi person qe ishte zgjuar (pervec meje) ishte nje burre rreth te 30-ve.Ne kurriz mbante nje cante shpine.Ishte ngritur me kembe dhe kur me pa,me buzeqeshi e me tha:
-Je vertet e guximshme qe erdhe deri ne kete keshtjelle.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
-Nuk desha te vija.Me detyruan rrethanat.-iu pergjigja.
-Te kuptoj.
Pas nje heshtjeje te shkurter,e pyeta kureshtare:
-Sa kohe ke qe rri ne kete keshtjelle?
-Dy dite.Dhe ne keto 2 dite,kam zbuluar dicka.Besoj se do te doje ta dije.-me buzeqeshi ai.
-Pse jo?Ma thuaj.
-Naten vone,kur te gjithe po flinin,mbajta vesh e degjova disa zera.Gjeja me e rendesishme qe degjova eshte qe ne kete keshtjelle ka nje thesar.Por...nuk eshte brenda:eshte jashte.Eshte pas keshtjelles.Askush nga ne nuk e di cfare ka pas keshtjelles.Thesari eshte diku atje...i dale ne siperfaqe.Dhe ne te fshihet dicka.Mbase e verteta e keshtjelles,kushedi!
Historia e tij me kishte lene pa fjale.Nese thesari ndodhej pas keshtjelles,atje ku kemba e njeriut nuk kishte prekur kurre,atehere duhej te ishte fshehur dicka e rendesishme.Shume e rendesishme.E pyeta perseri:
-Cfare degjove tjeter?
-Me te rendesishmen,ta thashe.Gjerat e tjera nuk i kuptova mire.Dhe...di,gjiashtu nje dalje sekrete.
-DALJE SEKRETE?!!-gati bertita,por burri ma zuri gojen me dore.
-Shhhh...nuk dua ra marrin vesh te gjithe.Kam menduar qe me mendimin tuaj dhe te miqve te tu,une te behem pjese e grupit tuaj.Si mendon?
-Une pranoj.Nuk kam arsye per te thene jo.Por,me kupto.Duhet te di edhe mendimin e shokeve.-i buzeqesha trishte.
-Ok,ok nuk ka problem.Sa te zgjohen ata...po bejme nje dore muhabet?
Te dy u ulem siper nje derrase te vogel dhe per nje cast,ra qetesia.Heshtjen e prishi zeri i burrit:
-Si quhesh?Nuk ma ke thene akoma emrin.
-Victoria Hills.Po ti?
-As une nuk e paskam thene emrin?Te me falesh.Quhem profesor Trevis Tewn.
-Goxha emer.
-Faleminderit.Besoj se je 18 vjece apo jo?
-Po.-pohova.
-Dukesh.
Leshova nje buzeqeshje te lehte,pastaj e pyeta:
-Po ti?Pse erdhe ketu?
-Mua me pelqejne misteret.Kam zbuluar nja 12 te tilla ne Amerike e ne Skoci.Ndaj edhe me quajne profesor.Nje mik imi qe jeton ketu me kishte folur per vellain e tij qe kishte shkuar tek kjo keshtjelle e nuk ishte kthyer me.Me foli edhe per gojethenat.E keshtu qe erdha nga Londra per te gjurmuar rreth kesaj keshtjelle.Kam mbledhur cdo informacion rreth ketij misteri dhe jam i bindur qe me ane te tyre do te zbuloj te verteten.Madje,kam bere nje skice te keshtjelles sipas hamendesimit tim.Ja,shikoje.
Ai hoqi canten nga shpina,e hapi dhe nxorri nje leter te mbeshtjelle si harte.Hoqi shiritin e kuq dhe e zgjati qe ta shihja edhe une.Ishte shume e ngaterruar ose keshtu mu duk mua,se kur ai filloi te me shpjegonte e kuptova me qarte:
-Keto ketu jane dhomat e mendheshme ku jemi ne.-dhe tregoi nje pjese te hartes.-Ketej eshte tuneli.E sheh?
Kapa harten me njeren dore dhe pashe tunelin qe vazhdonte mespermes murit.Dukej afer.
-Tuneli eshte dalja sekrete.-shtoi.-Do te dalim qe ketu.Sipas mendimit tim,do te te nxjerri ne anen tjeter,ku askush nuk e di c'ka.Ketu siper eshte korridori dhe gropa ku biem ne.-e coi gishtin ne pjesen siper.-Mbase po kalove drejt korridorit do te hasesh kuzhinen dhe ca dhoma te tjera.Nuk kane rendesi.Per momentin,na intereson tuneli.Duhet te perqendrohemi tek kjo pike.
-Nese e kam kuptuar mire,ne duhet te kalojme mespermes kesaj dhome dhe do te hyjme ne tunel.Pastaj,do te zhvendosemi ne nje vend te panjohur,qe nuk e dime ku te shpie.Keshtu?-permblodha fjalet e tij ne vetem 2 fjali te thjeshta.
-Qenke vajze qe i kap shpejt gjerat.Me pelqen,me pelqen.-me perkedheli koken profesor Trevis.
I buzeqesha lehte.Deri tani,ishim jo vetem ne te 6-te,por edhe nje me i madh qe perbente numrin 7.
