Pajtimi i heshtur.

127 34 95
                                    

    Shiu vazhdonte te binte.Qielli e kishte "harruar" ate ngjyren e kalter qe merrte gjate muajve te nxehte tek veres.Bubullimat e "shkundnin" plotesisht dhe vetetimat e ndriconin erresiren e tij.Moti dukej sikur i pershtatej karakterit tim.Isha i trishtuar.I deshperuar.Kisha gabuar.Madje,shume.Floket e zeza me vareshin ne sy plotesisht te lagura nga shiu dhe syte e kalter papritur e pa kujtuar,me ishin mbushur me lot.Ndoshta as vete nuk doja te qaja,por syte me ishin perlotur pa me pyetur.Isha nxehur pa arsye dhe kjo me nervozonte me shume.I deshperuar,nxorra harmoniken nga xhepi dhe e vervita nje cope here neper duart e mia te qullura.E veshtroja dhe e prekja me gishterinj.

"-Te pelqen?-e pyeti Levi.

-Cila?

-Harmonika,Rudi.

-Nuk me pelqen harmonika,me pelqen muzika.-ia ktheu shoku."

    Ishte dhurata me e bukur qe mora per ditelindje nga prinderit.Ndoshta atehere nuk isha shume i pasur,ndoshta nuk isha si te tjeret,por ama harmonika mu duk sikur m'i permbushi te gjitha ato qe mendoja se me mungonin.Ka mbetur perseri harmonika qe doja aq shume kur isha i vogel.Dhe e dini pse?Sepse kam mbetur perseri i njejti.

E fshehta e nje misteri. ✔Donde viven las historias. Descúbrelo ahora