SON İKİ MELEZ

Barış

Medya:Justin
Hafif uyku sersemi koluma sarılarak kafasını boynuma soktu ve "Sen...sen benim kurtarıcımsın"dedikten sonra tekrar huzurlu bir uykuya daldı.
🐍🐍🐍🐍🐍🐍🐍🐍🐍🐍🐍🐍🐍
Victoria'dan
Uyanmama rağmen gözlerimi açmak istemiyordum.Her gözlerimi açtığımda dün yaşadığım o iğrenç sahneler aklıma geliyordu.Olan her şeyi unutmak istercesine kafamı salladım.

Yatakta doğrulup göz çapaklarımı temizledim ve üzerimde duran örtüyü odanın her hangi bir kenarına fırlattım.

Dün yaşanan her şeyi unutmalı,kendime yepyeni ve tertemiz bir sayfa açmalı ardından hayatıma daha mutlu bir şekilde devam etmeliydim.Bu konuda Justin'in ve ikizlerin bana fazlasıyla yardımcı olacağını biliyordum. Bu yüzden içim oldukça rahattı ve kendimi güvende hissediyordum.

Kafamı hafif sağa kapıya doğru çevirdiğimde kapıya yaslanmış yorgun ve üzgün gözlerle beni izleyen Justin'i görmemle kalbimin derinliklerinde büyük bir acı hissetmiştim.Onu hayal kırıklığına uğrettığımı biliyordum ve en çokta bu canımı acıtıyordu.

Üzerinde siyah renk dar bir kolsuz vardı.Altında ise yine aynı renk bir dar pantolon vardı.
Bir yere gitmeye hazırlanıyor olmalıydı.Beni bırakıp gitmesini istemiyordum.
Dün yaşadığım şeyler hemen unutup hayatıma düzgünce devam edebileceğim kolay şeyler değildi,onları unutmam için bana yardımcı olmalıydı ama yine de onu zorlayamazdım.

Ama ona sonuna kadar güveniyordum ve yanımda olacağına neredeyse emindim.Suç aslında bendeydi,eğer o çocuğa o kadar yüz vermeseydim böyle bir şey yapmaya cesaret edemezdi ve ben bunu çok iyi biliyordum.

Elimi saçlarıma götürdüm ve gözümün önünde duran bir tutam saçı kulak arkama attım.Ağzımdan iki cılız kelime bile zorla çıkmıştı"şey iyi misin?"

Acılı bir gülümsemeyle kafasını salladı"Asıl sen iyi misin Victoria,yarana tuz basmak istemiyorum ama dün yaptığın şeyi hala aklım almıyor" dedi.

Başımı öne eğdim ve gözlerimin dolduğunu hissettim.Hani tertemiz bir sayfa açacaktım.O temiz sayfanın ilk satırlarının gözyaşlarım ile dolmasını istemiyordum.
Ama elimde değildi."Ne desen haklısın,kendimi lanet bir sürtük gibi hissediyorum."dedim.

Aklımdan geçen ilk şeyi hiç düşünmeden söylemeye karar vermiştim.Bu şekilde daha az yoruluyordum.

Kafamı tekrar kaldırdığımda ise Justin'in de gözlerinin dolduğunu hatta bir damla yaşın yanağından süzülüp yere düştüğünü gördüm.
Bir kurt olarak karşımda ki kişinin duygularını en ince ayrıntısına kadar hissedebiliyordum ve bu canımı çok yakıyordu.

Birden bire Justin'in içinde ki acı haykırışlar yerini sinirli küfürlere bıraktığında inanamayarak elimi ağzıma götürdüm.

O an da gözlerinin siyaha dönüşmesiyle dehşete kapılmış evden nasıl kaçacağımı düşünmeye başlamıştım.

Kafasını sağa eğdi ve yavaş yavaş oturduğum yatağa doğru gelmeye başladı"Ne o Victoria korkmuş gibisin,o çocukla öpüşmeden önce sana bu yüzümü göstermeliydim ki beni aldatmana engel olmuş olurdum."dedi.

Yorganıma sarılmış korkudan ağlamaya başlamıştım.Tek bir hamlede kurt tırnaklarını çıkardı ve gülümsedi.
Ağzımdan zorla iki kelime çıkmıştı"Ne-nesin sen?"

Son derece rahatsız edici bir kahkaha attı ve benim kurt tırnaklarımın neredeyse iki katı olan tırnaklarını saçımda gezdirmeye başladı.

"Ben taklitçi alfayım bebeğim,işim insan ya da omega şeklinde diğer kurtları gafil avlamak"

Yorganıma daha sıkı sarılmış ve yüzümü yastığa gömmüştüm.Başka bir alfa tarafından vahşice katledilerek sadece kurt bir alfa olduğum için öldürülecektim.