The Girl from the Prophecy(Endelta Series#1) (COMPLETED)

Chapter 11

Nagtitimpla ako ng kape ng maabutan ako ni Elena dito sa may kusina.

"Good morning Zaffy."Masigla niyang bati sa akin na sinuklian ko naman ng matamis kong ngiti.

"Good morning din."Nakangiti kong saad sa kaniya.

"Hmm?Mukhang maganda gising natin ah?"Pang-aasar niya sa akin.Hindi ko nalang siya pinansin at pumunta nalang sa aking kwarto.

Napagpasyahan ko na maligo dahil ngayon ang simula ng training ko.Wala akong ideya kung anong training ang gagawin namin.Damon didn't know that I knew how to fight.My brother taught me that.

At wala akong balak ipaalam ito sa kaniya.Pagkatapos ko maligo at magbihis ay naupo muna ako saglit sa aking kama.Pumikit at inalala lahat ng masasamang pangyayari sa buhay ko.Unti-unti ko na itong nakakalimutan.Unti-u­nti ng nawawala ang sakit.

My gaze stopped at the table kung saan nakalagay ang kahon kung saan nandon ang pruweba na ako'y anak ng Reyna.Napailing nalang ako kailangan kong maging matatag.Alam ko na marami pa akong kakaharapin na mga pagsubok.Kailangan kong maging handa.

Tumayo na ako at naghanda inayos ang aking kasuotan at lumabas sa aking silid.Siguro naman hindi ako pahihirapan ni Damon 'di ba?Sana lang hindi na siya naiinis sakin dahil sa ginawa ko kahapon sa kaniya.I chuckled when I remember his face.

"What are you laughing at?"Nagulat ako ng bigla nalang may magsalita.Napatingin­ ako sa direksyon kung saan nanggaling ang boses na iyon.Kanino paba?Sino ba ang laging sumusulpot?Edi si Damon.

Napairap nalang ako ewan ko ba minsan nakakainis din talaga siya.

"Anong pake mo?"Nakataas kilay kong tanong sa kaniya.Umalis siya sa pagkakasandal sa pader at dumiretso ng tayo.

Diretso niya akong tiningnan,those fascinating eyes.I feel like it's hypnotizing me.His eyes is full of mystery and dark secrets.I can sense it.

Pansin ko na medyo nainis siya sa sinagot ko sa kaniya.I don't care.

"Let's go."malamig na sabi niya.

Sumunod nalang ako sa kaniya.Sa isang kwarto kami dumiretso at pagkakita ko sa loob ay isang napakalawak na kwarto.Walang masyadong gamit.

"Bakit tayo nandito?"Nagtataka kong tanong sa kaniya.I thought sa isang training room kami pupunta.Sa isang kwarto na may boxing ring,guns and other fighting weapons.Pero kabaliktaran ito ng inaasahan ko.

Walang halos laman ang silid na ito!

"You want to learn how to protect yourself right?"Agad naman akong tumango sa sinabi niya.

"Don't fool me Zaf, I know you know how to fight."seryosong sabi niya sa 'kin habang nakatitig sa aking mga mata.Napalunok naman ako sa sinabi niya.Paano niya nalaman?

Napairap nalang ako for sure sinabi sa kaniya ni kuya ang bagay na iyon.Pero kung hindi niya ako tuturuan ng mga defense anong ginagawa namin dito?Bakit dito niya ako dinala?

"Then what are we doing here?"takang tanong ko sa kaniya.Bigla naman niya akong  nginisiha, it suddenly gives me goosebumps.Anong promblema ng lalaking ito?

"We will let your power out."

Sa hindi malamang dahilan ay bigla nalang akong kinabahan.Paano ako magkakaroon ng kapangyarihan kung hindi pa ako nagiging bampira?Hanggang ngayon ay palaisipan parin sa 'kin kung bakit hindi ako naging bampira.Is it because of some spells?Curse?How can I know my power if I don't have one?

"But I don't have any power..."nakayuko kong tugon sa kaniya."Ni hindi pa ako bampira..."Naramdaman ko ang unti-unti niyang paglapit sa akin.

Bigla niyang hinawakan ang kwintas na ibinigay sa akin ng aking Lola.Nagtataka man ako kung bakit niya iyon ginawa ay hinayaan ko nalang siya.Parang sinusuri niya ang kwintas ko.Habang pinagmamasdan niya ang akong kwintas ay hindi niya pansin na pinagmamasdan ko rin siyang.