The Girl from the Prophecy(Endelta Series#1) (COMPLETED)

Chapter 28

Nagpaalam na ako kay Damien at nauna na sa karwahe dahil mas nais ko na umalis nalang.I can't stay any longer,it will just hurt me.A part of me wants to forget him and move on but there's a part that wants to stay and love him at all cost.

"What happened?Why are you crying?"He ask at me.My brother was worried about me.

The carriage started moving.I don't know if I should say this to him.Sigurado ako na hindi niya nakita si Damon at Carlisle kaya wala siyang ideya sa nangyayari.Kami-kami lang ang nakakaalam nito.

Binigyan ko siya ng isang malungkot na ngiti.

"Let's just say that we parted our way?"Pabiro kong sabi sa kaniya at tumawa.

Mukhang hindi siya natuwa sa sinabi ko dahil sobrang seryoso ng kaniyang mukha.This is the first time I saw him this serious.

"You better ask Celeste on what's happening.I think I'm not strong enough to tell you the whole story.I will just burst in tears and will be hurt again and again."Napabuntong hininga siya dahil alam niya na hindi niya ako mapipilit magkwento.

Pagkarating sa palasyo ay agad akong nagtungo sa aking silid.Nagbihis ako dahil nais kong puntahan ang dragon.I want him to be free.Ang sabi niya ay ako lang ang makakapaglabas sa kaniya sa kwebang iyon.Kahit wala akong ideya kung paano gawin 'yon.

"Zafrina saan ka pupunta?"I stopped walking when I heard my mother's voice.

Humarap ako sa kaniya ay tipid na ngumiti.Tinanggal ko ang hood ng cloak ko at yumuko upang magbigay galang.Kumunot ang noo niya ng masilayan ang aking mukha.Unti-unti siyang humakbang papalapit sa akin at tumitig sa aking mata habang may pag-aalala sa kaniyang mukha.

"Umiyak kaba aking Prinsesa?Namumugto ang iyong magagandang mga mata."She gently touched my face.I didn't know want to say.

"If you have a problem I am just here,not because I'm the Queen of this kingdom but because I am your mother.Don't hesitate to tell me your problem."That was a heart warming words from my mother.My eyes became blurry so I hug her and wiped my tears away.

It's really good to hear that she wants to listen.After all a mother's advice is the best.Even if she's so busy being a Queen she didn't forget about me.I remember when I was doubting myself if I could perfect our show in the ceremony,there she is always cheering me up.She believe's in me even I am doubting myself.

Humalik muna ako sa kaniya bago nagpaalam at umalis.Hindi na ako nagdala ng kabayo dahil mas nais ko na gamitin na lamang ang aking bilis.Para saan pa at naging bampira ako,hindi ba?

Nang makapasok na ako sa kweba ay kagaya ng dati madilim parin.Nagsimula na akong humakbang at nagulat ako na sa bawat hakbang na aking ginagawa ay ang pagsindi ng mga lampara sa paligid,isang asul na apoy.

I saw the dragon peacefully sleeping.Mukhang mali ang oras ng pagdalaw ko dahil nagpapahinga siya.Umikot ako upang tingnan kung kaya ko bang putulin ang kadena sa kaniyang paa.Inilabas ko ang aking espada at sinubukan itong putulin,nag-iingat na hindi matamaan ang dragon.

"Anong ginagawa mo,Zafrina?"

Napaatras ako ng magising ang Dragon.Napabuntong hininga ako dahil wala manlang gasgas ang kadena niya.

"Paumanhin kung nagambala ko ang iyong pagtulog.Sinubukan ko lang putulin ang iyong kadena ngunit walang talab ang aking espada."Malungkot na wika ko sa kaniya.Nais ko siyang tulungan makalaya ngunit wala akong alam na paraan kung paano mangyayari 'yon.