The Girl from the Prophecy(Endelta Series#1) (COMPLETED)

Chapter 21

Nagising ako dahil naramdaman ko na may humahaplos sa mukha ko.

As I open my eyes,I saw him giving me a worried look.

Sinubukan kong bumangon pero hindi ko kaya.I glance at my wrist and saw that word that I didn't understand.Namumula ito at mahapdi.Nanghihina ako at hindi ko alam kung bakit.

"You're so pale."He touch my face and stared at me.

"You need to drink."Tumango nalang ako sa kaniya at kumagat sa pulsuhan niya.

He's always doing that, whenever I'm drinking he always brush my hair.

Nang bumalik na ang lakas ko ay tumigil na ako sa pag-inom dahil baka siya naman ang maubusan ng dugo.

"You need my blood too."I offer him my wrist but he refused.

"Later.I just want to see you before I go."I gave him a questioning look.

"Where are you going?"

"I need to go home.I'll be back,maybe tomorrow?I'll visit when I have time don't worry.I just need to do some things cause I'm still a prince."Tama siya,hindi naman pwedeng ako nalang ang lagi niyang isipin.

Madami pa siyang responsibilidad sa pamilya at sa kaharian nila.Bago pa siya umalis ay kumagat muna sakin ang Prinsipe.Give and take.

Napagpasyahan ko na lumabas muna at magpahangin.Nagulat ako na sa pagbukas ko ng pinto ay nasa harap nito si Carlisle.Mukhang inaabangan niya ako.Ngumiti siya sakin kaya ganon din ang ginawa ko.

"Anong kailangan mo?"napagmasdan ko ng maigi ang mukha niya.She's really pretty and I know that she's kind too.

"I just want to apologize for what I did."She really seemed sorry for what she did.

"It's fine,now.Just remember where you belong.Hindi mo 'ko gugustuhin makalaban."I gave her my sweetest smile.

"I know."Nagulat ako ng bigla niya akong yakapin.I tapped her shoulder and let her leave.

Lumabas muna ako dahil nakita ko na may open field dito,kung saan pwede akong mag-ensayo at magpalakas.

I saw Celeste in the field,training herself.She got the power of ice.Hinintay ko na matapos siya.Ang galing niya,halatang kabisado na niya talaga ang kapangyarihan niya.

She saw me watching at her,she raise her brows at me so I look away.Zafrina you're not a good pretender.

She rolled her eyes when she saw what I did.Lumapit siya sa 'kin at bumulong sa tenga ko.

"Be careful of who you trust.Salt and sugar look the same."She tapped my shoulder while smirk was plastered on her face.

Iniwan na niya ako mag-isa dito at hindi ko maintindihan kung bakit niya sinabi 'yon.Konti nalang talaga at iisipin ko na may galit siya sa'kin.

Nag-iingat naman ako at may trust issues ako dahil na din sa nangyare dati.

"Zaffy!"Napalingon ako sa likod dahil sa boses ni Elena.

"Nakalunok ka na naman ba ng microphone?"Inirapan niya naman ako dahil sa sinabi ko.

"Zaf,hinahanap ka ng mga magulang mo."Mabuti pa itong si Jerzy kalmado lang.

"Aalis na nga pala kami,dadalaw nalang kami bukas."I felt sad hearing those words.

Nasanay na ako na kasama sila,lalo na si Elena.Hindi naman pwedeng dito nalang sila kasama ko dahil may pamilya din silang naghihintay sa kanila.

"Sige,mag-iingat kayong dalawa."Niyakap ko sila pareho bago sila umalis.

Balak ko pa naman sana maglaro ng apoy ngayon pero baka mamaya nalang.Pumunta na ako sa silid ko dahil maroon sila.