The Girl from the Prophecy(Endelta Series#1) (COMPLETED)

Chapter 17

New world...

Naglalakad-lakad ako ngayon sa camp ng mga Guardians dahil nakikipagbonding si Elena sa kanila.While I was walking around I saw Jerzy sitting on a rock,kaya pinuntahan ko siya.

Nang lumapit ako sa kaniya pansin ko na nakatitig siya kay Elena at panay ang buntong hininga niya.Parang ang lungkot niya.I wonder why.

"Baka malusaw kaibigan ko sa titig mo ah."Nakangisi kong sabi sa kaniya.He chuckled and shook his head.

"Is there any problem?Simula kanina parang bothered kana."Ngayon ko lang siya nakitang ganito.Hindi ako sanay sa Jerzy na kaharap ko ngayon.

Umiwas siya ng tingin sa'kin at yumuko.

"You know I love her,but we're not mated with each other.Kung pwede lang hindi na bumalik dito ginawa ko na.Ayokong mawala siya sa'kin Zaf.Hindi ko kaya."I glance at Elena,nakatingin din siya samin ngayon.

Jerzy gave her a small smile at ganoon din ang ginawa ko,tumango lang siya sa'kin at nakipag-laro ulit sa ilang bata at kababaihan.

"Alam mo pareho kayo ng problema.Kahit hindi niya sa'kin sabihin alam ko mahal ka na niya."Naawa ako sa kanila,sana sila nalang...

Kung may magagawa lang sana ako para sa kanila.Ayokong dumating ang araw na makita ang isa sa kanila na miserable dahil may isa sa kanila ang nakilala na ang mate nila.

"Laro lang naman 'to nung una pero nahulog ako sa kaniya."Napahilamos nalang siya ng mukha sa sobrang frustration.

"If I were you,I will cherish every single moment that I have just to make her happy.At least if ever na dumating yung oras na nakilala mo na ang mate mo wala kang pagsisisi."I don't know why but my tears started to fall.

Nasasaktan ako para sa kanilang dalawa.Im sure magiging mag-kaibigan parin sila kung pareho na nilang nakilala ang bampirang itinakda para sa kanila.

"Sige na Zaf,kaya ko na 'to.Thank you for listening,please don't tell her."He wipe his tears at ga'non din ang ginawa ko.

Tumayo na siya at naglakad papunta sa pwesto nila Elena.

I sighed.

Kung hindi sila,sigurado akong magiging masaya sila sa bampirang nakatakda sa kanila.Sana sa oras na dumating ang oras na 'yon,makaya nila.Pareho silang mahalaga sa'kin at hindi ko hahayaan na masira ang friendship namin dahil dito.

"Hey,"Hindi ko namalayan na sa sobrang lalim ng iniisip ko,nandito pala si Damon.

He sat beside me and gave me a cup of tea,I mouthed thank you.Medyo malamig kasi dito kaya hindi ko na din hinubad ang cloak ko.

"You look sad,is there any problem?"Umiling lang ako sa kaniya and I have gave him a small smile.

Sinandal ko muna ang ulo ko sa balikat niya habang pinagmamasdan ang lahat.Malapit ng magdilim kaya naglagay na sila ng bonfire sa gitna.

I felt Damon's hand on my waist,mas inilapit niya pa ako sa kaniya.I close my eyes when he kiss my head.I felt safe in his arms.Sa tuwing nasa tabi ko siya,parang walang problema.

"I love you."

I smile when I heard his voice.

Tumayo na kaming dalawa dahil kakain na daw.Gabi na at nagtipon na sila sa paligid ng bonfire.

Kung buhay lang sana si kuya,mas masaya siguro ngayon.Makikita niya din sana 'yung lugar na pinagmulan ng magulang namin.

Tumabi ako kay Elena na ngayon ay nakikinig sa kwento ng isang binata.Lahat kami ay nakinig na din sa kaniya habang kumakain.Muntik pa akong mabilaukan sa kakatawa.