PT. 27: Real talk

946 330 12
                                    

Drake's POV

"I'm not your mom, Drake." She stated, directly to my face. Na siyang ikina-wala ng ngiti sa aking mga labi.

I admit, when I gave her a hand to help her wear the apron and fixed her hair, unconditionally. I feel happy, something that I missed on doing.

"I-I know..." I said, stuttering.

"Housemates aren't supposed to kiss, or to become intimate with each other. Siguro naman, alam mo 'yon?" Nang sabihin niya iyon sa'kin, para akong nabuhusan ng isang dram na malamig na yelo. Hindi dahil sa pakiramdam ko ay rejected ako.

But because of the unnecessary things na ginagawa ko para sa kaniya. She's right and I should've noticed it earlier. And I realized it too late, bakit ko nga ba ito ginagawa? Anong purpose ng pagiging mabait ko sa kaniya?

Huminto ako sa kaniyang harapan, eksaktong dalawang hakbang ang pagitan namin sa isa't-isa.

I'm staring at her closely. Unconditionally studying her features. Ginagawa ko ito para malaman kung bakit umakto ako unaccordingly.

She's beautiful. She has the ideal of men in regards of appearance. But because of her reputation and her mood, nag mistulang nakatago na lamang ang kaniyang ganda. And I will never notice it kung hindi ako ganito ka lapit sa kaniya.

Subalit, kahit na ganito na ako kalapit sa kaniya, I can't seem to find as to why I was sweet and daring towards her in these past few days. Ilang araw lang naman kaming magkasama, at ilang linggo pa lang na magkakilala, ngunit bakit pakiramdam ko, matagal ko na siyang kilala and that I cared so much about her?

Nagkagusto na kaya ako sa kaniya?

Gusto ko pukpokin ang ulo ko sa inis. Bakit ko naman siya magugustohan? Hindi ko naman siguro nakalimutan na kumakailan lang din ako nakipaghiwalay kay Rhylle di'ba?

Pinakiramdaman ko ang puso ko, pareho pa rin kaming nakatingin  sa isa't-isa ngayon. Walang imik at tila nakiramdan lang sa paligid namin.

My heart is in turmoil. Parang binubugbog dahil sa lakas ng tibok.

What's happening to me?

Do I really like her?
Mariin akong napapikit at iwas ng tingin. Sabay iling-iling.

Hindi maaari. Nalilito lang siguro ako. Hindi ko dapat pangunahan o e mistook ang ganitong damdamin.

Despite that, I can't be in love with her. Kung hindi, our families will successfully get what they want for their businesses. 

If that happens, I have to marry her. Kaya hangga't maaga pa, I have to stop and detain myself from being involved with her.

Pero papaano ko naman iyon gagawin?

"May sasabihin ka? O titigan mo lang ako buong oras?"

Nabalik ako sa kasalukuyan when she suddenly spoke. Napansin kong hinahaon na niya ang nalutong crispy at naglagay ulit ng bago.

May sasabihin ba ako? Ano nga pala ang ginagawa ko dito?

Shit.

She will get the wrong idea! I have to fvcking speak!

"Kung nilapitan mo ako para ipagbigay alam ang pagtingin mo sa'kin, I'm sorry, but I cannot give back what you had for me." Kalmado at walang ka ekspre-ekspresyon niyang dagdag.

Samantalang ako ay laglag ang panga na nakatingin sa kaniya.

How can she be this confident? Am I really fvcking obvious?!

Arrange Marriage With The Gangster's EmpressTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon