Drake's POV
I know, I shouldn't have worried about her. Because it's very unusual for me to care for someone who's not really related to me.
But, Keihzza...
I can't really determine why I was so concerned about her. Ang alam ko lang ay napakalaki niyang tulong sa'kin. Somehow, she made me feel every kind of emotion which a friend could give.Bigla ko tuloy naalala ang mga kaibigan ko. Si Flynn, si Vaughn, Sandro, Keith at ang iba. Kung ano yung naipapadama ng isang bataan kong kaibigan, she made me feel by herself, alone.
"Nga pala, saan ka banda matutulog?" Tanong ko sa kaniya habang siya'y nakaupo malapit sa ilog at nilalaro-laro ang tubig. Bali, nakatalikod siya sa'kin.
"I'll take the available space." She answered and eventually stood up. She turned and walked towards me here in the tent. "You choose."
Pumili na ko ng mahihigaan ko. Tinuro ko yung kaliwa. "Sa kaliwa ako."
"Sige, sa kanan ako." Wika niya at naupos sa foldable chair. "Kumain na tayo."
Sumunod ako sa kaniya at naupo na rin. Siya yung naghain ng pagkain namin at nilapag 'yun sa foldable table. Para may maitulong naman ako, kinuha ko yung tubig sa cooler at nilagay din sa mesa.
Ang ulam namin ay beef steak. Siya ang nagluto. Hindi naman kasi ako marunong magluto. Pinanood ko lang siyang abala sa paghahain, hanggang sa matapos siya.
"Lunes na bukas. Papasok ka ba?" Habang ngumunguya ako ay tinanong ko siya. Naaalala ko lang na may pag-aaral pa pala kaming dapat pagtuonan ng pansin.
Sa mga araw na lumipas, pakiramdam ko nga ay isang taon na ang nagdaan dahil sa napakahina ng usad ng araw eh. Sabagay, wala namang araw na hindi satisfying.
Kasama siya.
"Papasok ako. Ikaw, ba?" Akala ko talaga ay mag absent ulit siya. Mukhang natatamad pa naman siya lagi.
"Nag absent na ako ng two days. Nakapagpahinga na rin ng apat na araw kasama ang Sabado at Linggo. Sapat na siguro 'yun." Sabi ko at uminom ng tubig.
Makaraan ang iilang segundo, wala akong narinig na sagot mula sa kaniya. Kaya tumikhim ako at nagsalita ulit.
"How will be our set-up?" Napatingin siya sa'kin. That look na hindi ako naiintindihan sa ibig kong sabihin. "I mean... We can't be seen together. You know. Everyone might think of us the other way around..."
Tahimik siyang humigop sa mainit na noodles, saka lamang ako tiningnan ng mukhang satisfied na siya.
"We can just act like we used to be. There's nothing we should do, since wala namang tayo." Kasuwal niyang sambit na bahagyang ikinaawang ng aking bibig.
Hindi ko ba naman kasi in-expect na sasabihin niya iyon.
"In terms of our set up, you can just leave my penthouse first." Dagdag niya saka bumalik sa pag kain.
Nangunot ang aking noo, hindi ko rin maialis ang tingin ko sa kaniya. Which I wished for her to notice. Pero masyado ata siyang gutom para mapansin ako.
"How am I supposed to go to school?"
Cool niya akong sinulyapan, para bang sinasabi niya sa'kin na, hindi niya na 'yun problema. Pero, nagawa pa naman niya akong sagutin despite being answered by her meaningful gaze.
"Mag commute?" She then shrugged at me.
"Pero, wala akong pera." Agad kong sabi.
Umarko ang kaniyang kilay, "Are you going to ask money from me?"
![](https://img.wattpad.com/cover/190066266-288-k909960.jpg)
BINABASA MO ANG
Arrange Marriage With The Gangster's Empress
ActionAng maikasal sa isang tao na hindi mo kilala at kaano-ano kapalit lang ng pagpapaalis sa taong importante sayo ay isang bagay na kinakailangan gawin ni Keihzza upang maibsan ang alalahanin patungkol sa maitim na organisasyon. May sakit ang kanyang...