Kendini alacağı intikama adayan, kiralık bir kadın katil. İntikam duygusu onu öyle bir ele geçirmiştir ki, canının bir kıymeti yoktur. Bir yandan da intikamını almadan ölmemeye yemin etmiştir.
Yıllardır peşinde koştuğu intikamı alabilmesi için, hiç...
Oturduğum bar sandalyesinde keyifle döndüm. Kollarımı, arkamda kalan bar tezgahına dayadım. Kafam hafiften iyiydi. Siyah omuzlarımdan aşağı olan saçlarımı çıplak omuzlarımdan geriye savurdum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karşımda tanıdık bir sima gördüğümde, gülüşüm solmuştu. Halüsinasyon görmediğime emin olmak için, parmaklarımla gözlerimi ovuşturdum. Ayılmaya çalışan gibi bir halim vardı.
Birden tüylerim ürperdi. Bu, oydu. Asi bakışları üzerimde, her zamanki sert ve acımasız duruyordu. Uzaktan bir katil olduğunu kimse anlayamazdı. Sadece, mizahi sert biri gibi duruyordu. Geniş omuzlarını dikleştirmiş, kaşlarını benden alacağı varmış gibi çatmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zihnim bana yaptığı işkenceleri bir bir bana hatırlatmıştı. Gözlerinin içine bakarak sol elimi, sağ omuzuma açtığı yara izine getirdim. Sanki ilk günkü gibi yanıyordu. Yıllar geçmesine rağmen onu tanımıştım.
8 yıl önce Ankara, Mart 2011
Karanlık dar sokaklarda nefes nefese koşuyordum. Zeminin ıslak oluşuyla beraber, attığım her adımda su damlaları siyah pantolonuma sıçrıyordu. Sokak lambası olmayan ara bir sokağa girdim. O kadar çok yorulmuştum ki kendimi toparlamam gerekiyordu.
Yanında siyah çöp torbaları olan çöp tenekesinin yanına çöktüm. Göğsüm aldığım nefesle beraber hızla inip kalkıyordu. Siyah hırkamın kapşonunu iyice yüzüme doğru indirdim. Dizlerimi kendime çekip duvar dibine sindim.
