Gizli Olan

-16-Kafeterya-

Sabah kendimi babamın baş ucunda buldum. Dün gece normal odaya almışlardı ama uyanmamıştı. Şuan başımda hareketlilik vardı sanki biri başımı okşuyordu. Gözlerimi kıprıştıra kıprıştıra açtım. Babamın gözleri açık bir şekilde bana baktığı gördüm. Babam uyanmıştı!

"Baba! Uyanmışsın!" Dedim sevinçle bir yandan da boynuna sarılmıştım.

"Tamam kızım dur. Bir dahakine ölürüm valla sen böyle sıkarsan." Dedi gülünç bir tavırla.

"Ya allah korusun baba. Ben bir Asiye ablalara haber vereyim." Dedim ve odadan çıktım.

"Asiye ab- Tahir?" Sadece Tahir buradaydı.Koltukta oturmuştu kendi başına. Ayrıca diğerleri neredeydi ki?

"Bir şey mi oldu Nefes? Doktoru çağırayım mı?" Ayaklanmaya başladı Tahir. Korkmuştu.

"Bir şey oldu. Babam uyandı!" Dedim sevinçle.

Birden boynuma sarılmasıyla afalladım. Bir dakika Tahir bana sarılıyordu!! Az sonra ne yaptığını anlamış olacakki çekildi birden.

"Şey sevinçten." Dedi ve benden önce içeri geçti.

"Sinan abi günaydın ya. Bizi çok korkuttun özellikle şu taş kafalı kızını." Bıyık altından gülüyordu. Hoşuma gitmişti benimle uğraşması. Ama rol yapmak zorundaydım.

"Ben miyim taş kafalı? Sen kendi çenene bak." Dedim sahte bir sinirle.

"E kızıma iyi bakmışsındır artık." Dedi babam. Konu nereye varacaktı çok merak ediyordum.

"Baktım baktım. Onun da bana ödülü çenemi çıkartmak oldu."

"Ya sen abartmasana. Sus artık."

"Sustum sustum." Dedi gülerek Tahir.

"Tahir, ben olmayınca kızım sana emanet. Onu koru,kolla. Sev..."

Baba ne diyorsun Sen? Sev ne demek? Aynı anda birbirimize baktık Tahir ile. Babamın amacı neydi?

"Sinan abi, şimdi korurum kollarım ama diğeri şuan olmayacak gibi."

Olmayacak gibi? Ne demek ya? Ben bir şey anlamamaya başlıyorum artık. Ama Tahir olmaz demedi. 'Gibi' Dedi. Belki bir ihtimal anlamında demiştir diye düşünüyordum.

"Olur olur. Zamanla olur."

"Baba olmaz çünkü biz birbirimizi sev-miyoruz. Hem Tahirin sevgilisi var." Dedim titrek bir nefesle. 

"Düşman başına öyle sevgili." Tahirin fısıltısını duymuştum. Ama sanırım benim duyduğumu bilmiyordu.  İçimde garip bir sevinç vardı. Tahir Cansu'yu seviyor muydu?

"Uyy Sinan abi uyanmişsun. Maşallah maşallah." Asiye abla ve yangazlar gelmişlerdi. Anlaşılan kafeteryadalardı.

"Baba ben aşağı iniyorum. Bir ihtiyacın var mı?" Çok fazla susamıştım. Ayrıca da açtım. Dünden beri birşey yememiştim.

"Yok kızım. Nereye?"

"Kafeteryaya. Asiye abla babam sende."

"Tamam kuzum in sen. Dünden beru birşey yemedun zaten."

"Nefes!" Dedi babam sinirli bir şekilde. Ne zaman yemek yemesem kızardı bana.

"Babacım bak şimdi iniyorum yiyeceğim." Dedim ve odadan çıktım.
Yavaş yavaş yürüyordum ki arkadan adımı duyana kadar

"Nefes!" Tahir yanıma doğru geliyordu. Allahım bugünlerde istediğim her şey oluyordu. Tahir resmen benimle vakit geçiyordu.

"Noldu Tahir?"