Genç kadın sevdasının yüzünden her geçen gün daha da yanıyor, kül oluyordu.
Biliyordu sevdasının karşılıksız olduğunu...
Belki de hep karşılıksız olacaktı. Kim bilir?
Az sonra hepsi geldiğinde yerimde kıpraştım. Yerlerine geçtiler yavaşça. Bir şey konuşuyorlardı ama ben duyamıyordum sanki. Bir yere odaklanmış, Tahirin vereceği tepkiden korkuyordum.
Kafamı kaldırdım ki Tahirin gözleri ile karşılaştım. Sanki gözleri bana soruyordu. Gözlerimi çektim ve ayaklandım. Gitsem iyi olacaktı.
"Aa Nefes nereye?" Aslının sorusuyla duraksadım sahte bir gülüşle konuştum.
"Eve gitmem lazım da." Diyip Tahire baktım. Anlamış olacakki o da ayaklandı.
"Tamam ben bırakayım. Sonra baban kızar, Allah korusun." O da sahtelikle beni dışarı çıkarttı. Cansuyla da vedalaşmayı unutmadı tabi. Ben bakmamak için dışarı çıkmıştım zaten. Daha çok yanardım yoksa. Kül olurdum...
Daha sonra birlikte arabaya doğru gittiğimizde etrafına bakmaya başladı Tahir. Bana döndü.
"Ee Nefes buldun mu birşey?" Tedirgindi. Korkuyordu o da işte sevdiği kadının onu aldatmasından.
Derin bir nefes aldım. "Ha-hayır."
Yüzündeki tebessüm iyice açılmıştı. Sevinmişti.
"Biliyordum o böyle birşey yapmazdı. Yapmazdı."
"Bulamadım." Diyip bende sırıtmaya başladım. Eğer üzgün bir şekilde deseydim, beni ayırmakla suçlardı belki.
"Bulamazsın zaten! O böyle birşey yapmaz." O arabaya geçti. Bana mı sinirlenmişti?
Arabaya geçmemiştim ben. Kafasını arabadan çıkartıp yüzüme değişik bir şekilde bakmaya başladı.
"Gelmiyor musun?!" Dedi beni kaşları çatılmış bir şekilde süzerken. Gelmezdim onunla gelemezdim. Bana şimdiden tavır yapmaya başlamıştı.
"Hayır." Yürümeye başlamıştım. Fark ediyordum ki arabayı çalıştırmamıştı. Ne yapacağımı bilmiyormuş bir şekilde yürümeye başladım. Etrafta ki insanlara baktıkça yüzümü buruşturuyordum.
Tahir hala arabasını çalıştırmamıştı. Omzumun üstünden ona baktığımda arabanın içinde olduğunu görmüştüm. Ama ben hala yürüyordum.
Biraz ileride 2 sarhoşun olduğunu görünce irkildim. Ama yürümeye devam ettim. Umarım filmlerdeki şeyler başıma gelmez. Hani sana sarkıntılık yaparlar sonra seni seven biri gelir onları döver falan ya. Onlara yaklaştıkça korkmaya başlamıştım. Gözleri beni bulduğunda duraksadılar. Bana doğru mu geliyorlardı onlar?
Hemen arkamı döndüm. Bana bakıyordu Tahir. Ama onlarda yaklaşıyorlardı. İnadımı yenecektim. Koşa koşa Tahirin arabasına doğru gittim. Onlar ise yürüyerek geliyorlardı hala. Kapıyı açtım ve kapattım. Tahir birden gaza basınca, başım öne doğru gitti.
"Niye gitmedin?" Kafamda ona karşı olan tek soru buydu. O beklemişti.
"Biliyordum." Dedi ciddi bir tavırla.
"Neyi?"
"Burda sen yapamazdın. Geleceğini biliyordum!"
"Kızgın mısın bana?" Dedim ürkekçe. Şuana kadar verdiği cevaplar, tepkiler bana kızgın olduğunu bildiriyordu zaten ama yinede sormuştum.
"Nefes?! Sen sevdiğim kadının beni aldattığını düşündürdün! NASIL OLAMAYAYIM HA?"
İrkildim birden. Korkmuştum. Gözlerimin dolmasına izin verdim. Ben böyle olacağını bilmiyordum. Öyle birşey vardı. Belki telefonundan silmişti herşeyi.
"B-bak mesajlarında Merve diye biri var. Aş-aşkımlı konuşuyor. Ha belk-"
"NEFES! YETER ARTIK! MERVE ONUN ARKADAŞI. ARTIK BÖYLE DÜŞÜNMEKTEN VAZGEÇ!"
Bu sefer gözlerimde ki yaşları bıraktım. Yanaklarımdan düşerken damlalar Tahir bana döndü. Ben ise önüme bakıyordum.
"Ha bide ağlayacak mısın!? Ağla ağla. Haklı olmanın tek bahanesidir. Ağlayanlar haklı olur ya!!"
Damarıma basmıştı artık. Sinirlenmiştim. Göz yaşlarımı sinirle sildim.
Her zaman 'evet' diyen kız, artık hayır diye bağırmak istiyor! Herkesin stresini yükleniyor! Kendininkini görmezden geliyor.! 'Kalbim kırık değil' diyor, ama bir başına ağlıyor!
Numara yapmak, bunu saklamamalıydım! Yalancı olmak doğru değil. Çizgiyi aşıyor, ateşle dans ediyorum resmen. Morelim iyi olmadığında inkar etmemeliydim! DELİRİYORUM ARTIK! Esen olmadığımda durmadan dua ediyorum! Çatlaklar acımı göstermesin diye. Çünkü düşüyorken bile derim ki 'Hayatım rüya gibi'. Ama ben kalbimle savaşıyorum!"
Yanaklarımda ki ısıyı hissettiğimde ağladığımı farkettim. Sildim gözyaşlarımı. O sadece arabayı sürüyordu.
Hızlıca arabadan indim ve eve doğru yürüdüm. O ise indiğim anda hızlıca gözden kaybolmuştu bile.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çantamda anahtarımı arıyordum. Ellerim titriyordu. En sonunda bıraktım aramayı. Kapının önünde yavaşça çöktüm ağlayarak. Dizlerimi kendime çektim. Sonum hep böyleydi zaten. Mutsuz son Nefes. Mutsuz Nefes! Verdiği değeri görmeyen Nefes. Görülmeyen, sevilmeyen Nefes!.
