Gizli Olan

-11-Yılan-

"Uuuu Nefes hoşgeldin." Diye üzerime atladı Asiye abla.

Yavaş yavaş içeri geçtiğimizde herkesin gözü üzerimizdeydi. Niye öyle bakıyorlardı anlamamıştım¿

Kafamı Oğuz'a çevirdiğimde oda ona bakan insanları süzüyordu.

"Nefes, kızım yanında ki delikanlı kim?" Diye sordu babam Oğuz'u kaçıncı kere süzerken.

"Şey arkadaşım baba."

"Gel oğlum gel." Diyerek yer açtı babam Oğuz'a.

Bende Tahirin yanında ki boş yere oturdum, zaten bir orası vardı.

"Biliyrız biz o arkadaşları." Kulağıma gelen sesle kafamı çevirdim Fatih'e.

"Sen susacak mısın susturayım mı?" Diyerek aynı ses tonuyla cevap verdim.

Babam ve Oğuz bilmem hangi konudan konuşuyorlarsa birşey anlamamıştım, sıkılmıştım da. Karşımda oturan Melis, kafasını telefonundan kaldırmıyordu. Asiye abla ve Saniye teyze atışırken Mustafa Abi onları sakinleştirmeye çalışıyordu her zamanki gibi.

Tahir... Tahir ise yorgun ve sadece etrafa öylece bomboş bakıyordu. Fatih televizyona bakıyordu bal kızla Balımla yani. Bal kız derdim ben hep ona. Etrafa biraz daha göz attığımda Murat yoktu.
Evde olurdu genelde Murat. İşleride kız işleriydi zaten. Fatihin kulağına yaklaşarak
"Fatih, Murat nerede?"

"Valla hava almaya çıktum dedu."

Muratta da bir haller vardı. Değişik davranıyordu. Özellikle Cansu'nun yanında. Cansu demişken ortalıkta görünmüyordu. Sanırım Tahir ile kavgalılar... Ki Tahirde yüzüme hiç bakmıyordu. Onunda beni suçladığını adım gibi biliyordum.

"Canım çıkar mısın?" Elimle yüzümü ovalarken kafamı sesin geldiği yöne çevirdim. Cansuydu bu. Tam tepemde duruyordu.

Canım mı? Bu ne samimiyet? Tokat yan etki yaptı diye düşünüyordum. Evde görünmüyordu ne ara geldi diye düşünürken aynı zamanda
cevap vermeyerek kalktım. Tam bir pislikti Cansu.
Mutfağa doğru yavaş yavaş yürümeye başladım. Omuzumun üstünden arkama baktığımda Tahirin gülen yüzlü suratı geri gelmişti. Cidden Cansu muydu kaynağı?
Tahirin yerinde olsam hergün kusardım ben.

Raftan bardak alıp suyu doldurdum.
Suyu içerken bile Tahiri düşünüyordum. Ne yapsın bu Nefes?

"Bana bir bardak Nefes Hanım." Diyen Oğuz'a saçma bir bakış attım. Raftan bardak alarak verdim Oğuz'a.

"Bu ne?" Diyerek bir bardağa bir bana bakıyordu Oğuz.

"Bardaaak."

"Ben su istemiştim Cadı." Dedi gülünç bir tavırla.

"Haa al" diyerek su dolu şişeyi verdim Oğuz'a.

"Ya sabıııır." Diyerek su koydu kendine. Ben ise haline gülüyordum. O hiç değişmemişti. Eskisi gibi karşımda duruyordu.

"Niye gülüyorsun cadıı?" Dedi bana bakarak.

"Tipine." Dedim elimle ağzımı kapatırken. Çünkü artık kahkaha atıyordum ve içeridekilerin duymasını istemiyordum.

"Allah allah sen kendi tipine bak maymun." Dedi ikinci kere suyunu içerken.

"Ben mi maymunum?" Dedim gözlerimi pörtleterek.

"Taklidini yapayım mı?" Dedi ellerini göğsünde bağdaştırarak.

"Yapsana." Dedim sırıtıp, tezgâha yaslanarak.