Zero And Counting

Κεφάλαιο 23

Της μπλούζας
^

Είμαι πιο λαχανιασμένη κι από όταν έκανα τις ασκήσεις στη γυμναστική όταν βρίσκω τη Λένια να μιλάει με την Αθηνά στην άκρη του προαυλίου.

"Αυτό πρέπει να το δείτε!" λέω ακόμα σε υπερένταση τραβώντας και τις δύο προς την κεντρική πόρτα.

"Τι συμβαίνει;" ρωτάει η Λένια

"Εκεί! Στην πόρτα... Όπου να 'ναι θα 'ρθει," λέω κοιτώντας κι εγώ με την ίδια ανυπομονησία όπως και τα κορίτσια δίπλα μου.

Και παρόλο που, σε αντίθεση με αυτές, εγώ ξέρω τι είναι αυτό που περιμένουμε, όταν ο Πάρης εμφανίζεται, μου κόβεται εξίσου η ανάσα. Όχι μόνο γιατί έχει χωρέσει στην μπλούζα μου, αλλά γιατί έχει καταφέρει να φαίνεται και σέξι από πάνω!

Σέξι, γκέι μποντιμπιλντεράς, για να είμαι πιο ακριβής.

Τα γέλια μου αντηχούν σε όλο το προαύλιο. Που κατά τα άλλα έχει μείνει άναυδο, όπως και οι κοπέλες δίπλα μου.

Ο Πάρης συνοφρυώνεται όταν διαπιστώνει ότι έχει έρθει στο επίκεντρο της προσοχής όλων γύρω του. Αλλά σύντομα φαίνεται να το αποδέχεται και να μπαίνει στον ρόλο του με αυτοπεποίθηση. Με ένα τίναγμα του κεφαλιού λες και έχει χαίτη, ξεκινάει όλο κούνημα να κατεβαίνει τα σκαλιά. Με αγριοκοιτάζει, βέβαια, σε όλη τη διαδρομή, καθώς περπατάει προς το μέρος μου, αλλά με προσπερνάει και συνεχίζει με ύφος και στυλ ως την παρέα του πιο πίσω. Όλη αυτή η υπερβολή του, ότι δείχνει να το ζει και με το παραπάνω, η απόλυτη έλλειψη συστολής και το ίχνος ντροπής, οδηγούν τους πάντες στο να χάσουν το ενδιαφέρον τους για πείραγμα και να συνεχίσουν τις δουλειές τους. Τι παραπάνω να πεις σε κάποιον που λατρεύει το πόσο γελοίος ξέρει ότι δείχνει εκείνη τη στιγμή;

"Τι είναι αυτό που φοράει;" ρωτάει η Αθηνά και μόνο τότε κάνει τον συνειρμό και γυρίζει να με κοιτάξει έκπληκτη. "Τι είναι αυτό που φοράς;" ρωτάει εμένα με τη σειρά μου.

Με όλο το τράβηγμα και την βιασύνη, και κατόπιν, την πασαρέλα της υπερήφανης ροζ γαζέλας, δεν είχαν χρόνο να προσέξουν την αλλαγή στο λουκ μου.

"Την μπλούζα του Πάρη. Κι αυτός τη δική μου. Φοβερό, έτσι;" απαντώ με το χαμόγελο απ' άκρη ως άκρη ακόμη στα χείλη μου.

"Γιατί;" καταφέρνει μόνο να αρθρώσει η συνήθως εύγλωττη σίφουνας Αθηνά. Είναι πασιφανές ότι δεν είναι καθόλου ευχαριστημένη με αυτό που βλέπει μπροστά της.