Zero And Counting

Κεφάλαιο 44

Παρακάτω

^

"Λοιπόν, πώς σας φάνηκε;" μας ρωτάει η Λένια μόλις δευτερόλεπτα αφού ο Νίκος έχει κλείσει την πόρτα πίσω του κι έχουμε επιτέλους μείνει μόνες.

Τι της απαντάς τώρα; Πώς να καταφέρω να σχηματίσω ολοκληρωμένη άποψη όταν την μισή και παραπάνω ώρα που τον είδα χουφτωνόσασταν και την υπόλοιπη έχω την αμυδρή εντύπωση ότι μου την έπεφτε; Ίσως μάλιστα να έβαλα κι εγώ λιγάκι το χεράκι μου σε αυτό το τελευταίο με την χαλαρή συμπεριφορά που σήμερα βρήκα να προσπαθήσω, για πρώτη φορά στη ζωή μου, να προσποιηθώ με απόλυτη αποτυχία; 

"Μια χαρά... Πολύ καλός," καταλήγω να πω χαμογελώντας βεβιασμένα και το μισώ πιο πολύ κι από το να παραδεχόμουν εδώ και τώρα όλη την αλήθεια... 

Δεν θέλω να γίνω το είδος της φίλης που σου λέει αυτό που πιστεύει ότι θες ν' ακούσεις ακόμα κι αν είναι εκ διαμέτρου αντίθετο απ' αυτό που πραγματικά σκέφτεται μόνο και μόνο γιατί είναι μια άβουλη δειλή, μια παντελώς ανάξια φιλίας, ελεεινή γλείφτρα που θα έκανε τα πάντα προκειμένου να μην χάσει την θέση της στην 'ομάδα' - όσο ψεύτικο κι υποκριτικό κι αν κατέληγε να γίνει αυτό. Στην παρούσα φάση, όμως, η ειλικρίνεια, το πιθανότερο, θα με έβρισκε απλά κατηγορούμενη για κάτι που κανείς δεν είδε και κανείς δεν ξέρει, πέρα από εμένα και το Νίκο. Κάτι μάλιστα που πολύ αμφιβάλλω ότι ο δεύτερος θα επέλεγε ποτέ ο ίδιος να πει στη Λένια, αλλά, αντίθετα, ίσως ακόμα και να αρνιόταν κατάφωρα αν αυτή ποτέ του το ανέφερε στο μέλλον. 

Γιατί, λοιπόν, να είμαι εγώ αυτή που θα πρέπει σώνει και ντε να πάει να σκαλίσει το χώμα στο οποίο γνωρίζει καλά ότι έχει μόλις φρεσκοθάψει το πτώμα; αναρωτιέμαι και πάλι.

Και το θρίλερ συνεχίζεται... Ελπίζω κι εγώ ότι θα γίνεις άνθρωπος, αλλά πού τέτοια τύχη! κοροϊδεύει το αντράκι για εξίσου πολλοστή φορά αλλά δεν έχω άλλο χρόνο να λογομαχώ μέσα στο κεφάλι μου.

"Εσύ, Αθηνά; Δεν θα πεις τίποτα;" ρωτάει η Λένια την ακόμα απόλυτα προσηλωμένη στη διάσωση του Τ-Ρεξ Αθηνά.

"Για ποιο πράγμα;" ρωτάει χωρίς να σηκώσει το βλέμμα από το κινητό της.

"Για το Νίκο, φυσικά! Πώς σου φάνηκε;" επιμένει η Λένια και πραγματικά αναρωτιέμαι αν όντως πιστεύει ότι ο,τιδήποτε βγει από το στόμα της Αθηνάς αυτήν τη στιγμή που όλη της η προσοχή είναι ξεκάθαρα αλλού, θα μπορέσει να την ικανοποιήσει στο ελάχιστο.