Ağzını Yerim [boy×boy] - TAMAMLANDI

18. Hiç yoktan

Yatağımdan kalkıp sinirle üzerimi değiştirdim. Suç bendeydi çok yüz göz olmuştum elin ibnesiyle. Kahretsin kendime dürüst olmam lazımdı ilgisi hoşuma gidiyordu. Bizimkiler dışında gerçekten bana değer veren biri var hissi veriyordu.

Ne kadar ağzı bozuk olsa da hissleri konusunda yavaş yavaş ona inanmaya başlamıştım. Ama şerefsiz beni kandırıyormuş anlaşılan. Tek derdi sikiymiş.

Anahtarları alıp kapıyı çarpıp çıktım. Sinirim geçmiyordu bir türlü.

Onun erkek olması veya beni sevmesi falan değildi benim derdim. İbne demem ilk başda ani tepki daha sonra ise kendimden uzaklaştırmak içindi. Çünkü toplumda kabul görmeyen bir şeyin içine kendimi sokamazdım. Insanlar ne der düşüncesine hep önem verdim ailem yüzünden.

Kahretsin

Son zamanlarda onla konuşurken bunları bile unutmuş sadece eğlenmeye ve ilgisinden memnun olmaya bakmıştım

Ama onun bana mesaj attığını en yakın arkadaşlarıma bile anlatamazdım. Ona günlerdir cevap verdigimi hiç söyleyemezdim. Nasıl tepki vereceklerini kesdiremiyordum. Müge ve Batu neysede Melihin tepkisinden çok korkuyordum.

Zaten artık anlatacak birşey de kalmamıştı. Engelledim bitti gitti.

2 gün sonra

Dersde uyuklamamak için kendimi zor tutuyordum. Kaç gündür düşünmekten doğru düzgün uyku uyuyamamıştım. Acaba çok mu tepki verdim?

Mesajlarının bana verdiği hissi sevmemiştim. Daha doğrusu beni korkutmuştu. Melisa ile birlikteyken dokunuşundan bile heyecanlanmayan ben Anonimin mesajları ile heyecanlanmıştım.

Kendime yabancı olan tepkim beni korkuttu, korkmak ise sinirlendirdi. Sinirimi de onun üzerine döktüm.

Engelini kaldırıp kaldırmamak konusunda tek tereddütüm bu ona umut verir miydi konusuydu. Yoksa çoktan sinirim geçmişti.

Zil çaldığında artık daha fazla dayanamadım ve wp girerek numarasının engelini kaldırdım.

Bakalım ne zaman fark edip de tekrardan mesaj atacaktı.

Farkında bile değildim ama o günden beri yüzümde ilk gerçek gülümsemem vardı.