Ağzını Yerim [boy×boy] - TAMAMLANDI

37. Senin ağzını yerim ben

Bir günde iki bölüm ekledim. Lütfen diğer bölümü atlamayın.

-----------------------------------------------------------

Tüm bu süreçte sessiz duran Fırat bizim kahkahaların sonuna doğru lafa girdi. Deminden biz hiç konuşmamız gibi ve kahkahalarımızı duymamış gibi Batunun sorduğu soruya ona bakarak cevap verdi.

"Ben Melih gibi süslü laflar bilmem. Onun anlattığı gibide anlatamam şurda gördüm, şurda hissettim diye. Bildiğim tek birşey var oda Melihin benim olduğu"

Ağzım açık Fıratın yüzüne bakıyordum. Ne dediğini anlamlandıramıyordum.

"Zaten şimdiye kadar kimseye doğru düzgün bir şeyler hissetmediğim biliyorsunuz. Melih bana anonimle yazana kadar, bir erkekden hoşlana bileceğim dahi düşünmemiştim. Evet onla anonimken konuşurken onun bana aşkı sayesinde bir erkeğin, başka bir erkeği sevebileceğini anladım. Aşka inanmayan ben, birisinin aşkına hayranlık duydum"

Batunun beni çimdiklemesi ile sözlerin muhatabının ben olduğumu hatırlayarak Fıratın karşısına geçtim. Sözlerini Batuya değil bana anlatmasını istediğimi gösterdim.

Bu günün hayatımın en berbat günü olacağını düşünürken şu anın hayatımın en büyüleyici anı olacağını düşünmemiştim. Şu an sevdiğim adamın beni sahiplenmesini duymak rüya gibiydi.

"Anonimin sen olması yada daha doğrusu senin bana aşık olman kabul edemeyeceğim bir şey gibi geliyordu bana. Sonuçta bu sendin. Çocukluğum, ergenliğim, limanım.

Daha sonra geçte olsa anladım ki aslında sırf bu sebeplerden senin olman lazımmış

Çünkü beni yeni tanıyan biri veya uzaktan seven biri böyle büyük bir aşkdan bahsetmemeliydi.

Bu senin dışında kimsenin hakkı değildi.

Geç anladım. Anlarken seni üzdüm. Kırdım. Her seferinde de bende üzüldüm, kırıldım.

Ama seni başka biri ile gördüğümde anladım. Sen benimdin. Benden başka kimse gülüşlerinin sebebi olmamalıydı. Gözlerinde o yumuşama benim dışımda kimseye bakarken oluşmamalıydı.

Benden başkasını sevmemeliydin. Beni sahiplendiğin gibi başka birini sahiplenmemeliydin"

Her bitirdiği cümlesi ile boğazım kuruyor, aldığım nefesler ciğerlerime ulaşmıyordu.

"Ben aşkın hep yıkıcı gücünü gördüm. Biri diğerine aşık diye hayatını mahvede bileceğini, aşkın her şeyi haklı çıkarttığını, bazende çirkinliklerine taktıkları kulp olduğunu gördüm"

Annesi olacak orospunun ona yaptıkları yüzünden hala acı çekiyordu ve bu beni mahvediyordu.
Kafasını göğe doğru çevirip derin nefes aldı.

"Ben sende anladım aşkı. Aşkın aslında onarıcı bir güç olduğunu, kendinden vermek, karşındakini tamamlamak olduğunu bana sen öğrettin.
Ama bana aşkı tarif et deseler yine edemem. Sadece seni göstere bilirim. Aşk o diye"

Kalbim boğazımda atıyormuş gibiydi. Hayallerimde bile ondan bu kadar güzel sözler duymayı düşlememiştim. Onun benim olabileceğine hiç inanmamıştım. Aşkım tek kişilik sanmıştım. Mutluluktan ağlamak diye bir şey varmış o an anladım.

"Sana yalan söyleyemem. Eminim ki hissetiklerim seninkilerin 10/100 bile olamaz. Ama sana söz veriyorum. Seni her gün bir öncekinden daha fazla seveceğim

Benim anam, babam, kardeşim, dostum, limanım olduğun gibi sevgilim de olur musun?"

Son sözleri ile birlikte sağ elini uzatarak yanağımı parmakları ile sevdi ve bana doğru bir adım attı.

Galiba son adımı benden bekledigi için öylece durup gözlerimi dikti gözlerini ve diğer elini de uzatarak iki eli ile yüzümü avuçlarına aldı.

Ona yaklaşmak nefes almaktan bile daha önemliydi o an. O yüzden tereddütsüz attığım adım ile alınlarımızı birbirine yasladık. Dudaklarına doğru "evet" diye fısıldadım.

Sonra ise kelebeğin kanat çırpışı kadar hafif bir dokunuş hissettim dudaklarımda. Bir yandan akan yaşlarımı yanaklarımda silerken bir yandan da minik öpücükler konduruyordu dudağıma.

Bir ara kapattığım gözlerimi açarak gözlerine baktım ve orda hiç bir tereddüt görmeyince bütün aşkımı ve sevgimi dudaklarına akıtarak onu öpmeye başladım.

Veee beklenen kavuşma.

Ne düşünüyorsunuz? Hayallerinizdeki gibimiydi?

Sonunda ben de rahatladım. Şuan çocuklarını everen anneler gibiyim shdhdjjdj