Ağzını Yerim [boy×boy] - TAMAMLANDI

60. Final II

Fırat

Günümüz

O hastane odasında uyanmamın üstünden 10 yıl geçmişti. Benim yüzümden kaybolup giden canların ardından 10 yıl. Babamın kaza sebebi ile tekerlekli saldayeye mahkum olmasının ardından geçen 10 yıl.

En acısı da sadece tanıdığım bildiğim insanlar dışında o zincirleme kazaya sebep olup bir kaç insanda onarilmaz izler bırakmamın üstünden 10 yıl geçmişti.

Maalesef ki geçen sadece zamandı. Yaptıklarımı, yaşattıklarımı öğrendikten sonra kendimi asla affedememiştim.

Katlanılmaz olan ise her şeyin aslında basit bir yanlış anlaşılma olması idi. O gün doktoru sona kadar dinleseydim o yaşananlar yaşanmamış olucaktı.

Bir sevgi bu kadar yıkıcı, bu kadar gözü kara olmamalı. Ders aldım.

Bir insana, kendi canını geçtim, başkalarını da riske edecek kadar bağlanılmamalı.

Yada daha basit bir tanımla o insandan uzak durarak kendi cezamı kendim kestim.

10 yıldır o şahıs hayatım yok. İlk başlarda şok sebebi ile uzak durduğumu düşünmüş, ardından zamanla düzelir diye destekleyici tutum sergilemişti. En sonda ise kabullenemez davranmış bağırmış çağırmıştı. Hiç biri işe yaramamıştı.

Kendi canımın bir değeri yoktu çünkü. Kendi mutluluğum önemsizdi. Nefes alıyordum. Lakin tek sebebi ölüme gidersem bu sefer de başkalarının vebalini taşırım korkusu ile. Yoksa o anlar bir saniye bile düşünmezdim. Aslında şimdi bile bir saniye düşünmezdim.

Psikolojik destek aldığım ilk dönemler tedaviye yanıt vermiyordum. Ama bir gün psikoloğumun söylediği bir söz beni yeniden hayata tutundurmuştu.

"o gün o kalplerin durmuş olduğu gerçeğini değiştiremezsin. Lakin bundan sonra gücün yettiğince başka kalplerin atmasını sağlaya bilirsin"

Gece gündüz artık tek hedefim doktor olmak ve kefaletimi ödemekti. Duygusuz, ruhsuz bir adama döndüm. Ama işim de çok iyi bir doktor haline geldim.

Benle birlikte benim tayfa da 1 yıl gecikmeli üniversite kazanmıştı. Benim için feda ettikleri en basit şeylerden biriydi hayatlarından bir yıl. Bu süreçte onlar olmadan var dahi olamazdım.

Universite biter bitmez Müge, Ateş ile evlendi. Şimdi aslan gibi bir oğulları var.

Batu ise kader denilen şeyin cilvesi ile karşılaştı. Nisa için her şey bitmiş iken Batu için yeni başlamıştı. İlginç yanı Nisa da benim gibi doktor. Çok sık karşılaşıyoruz. Batu ile de bu sayede tekrar karşılaşmışlardı. Şimdi peşinden koşma sırası Batu da. Ama eminim ki üstesinden geleceklerdir.

Babam yeniden evlendi. 9 buçuk yaşında bir kardeşim var. Hayatta yanında mutlu olduğum 4 kişiden biri prenses.

O şahıs ise Amerika da. Nişanlanacak diye duydum. Ne kadar garip bir zamanlar dünyam olan birisinin dünyası değişiyordu ve ben bunu sadece duyuyordum. 5 yıldır resimler dışında yüzünü görmüyordum. Bizimkilerin görüşüp konuştuğunu biliyordum. Ama ne ben soruyorum nede onlar anlatıyordu.

Kafamı sallayarak düşünceleri kafamdan kovmaya çalıştım. Kazanın her yıl dönümünde berbat halde oluyordum. Bu yıl güçlü durmam lazımdı. Nöbetçiydim ve bana ihtiyacı olabilecek insanlar olabilirdi.