Part 2
Xiao Zhan စားသောက်ဆိုင်ကယူလာတဲ့ ခေါက်ဆွဲကြော်ကို ကလေးကို ကြွေးရတာ
စိတ်မကောင်းပေ ကလေးကတော့
ဘာမှမမြင် ဘာမှမသိရှာပဲ ကျွေးတာကိုပဲ စားနေရရှာသည်။
" အားယွမ်က ဝမ်လေးကို နေ့လယ်စာ
လာကျွေးလား "
" ကျွေးတယ်ကိုကို..အားယွမ်ကျောင်းမတက်ရတော့တာ အစ်ကို Yu Bin အဆင်မပြေလိုဆို "
" အင်း "
" အစ်ကို Yu Binအဆင်မပြင်ရင်
ကိုကိုလည်းအဆင်မပြေဘူး မဟုတ်လား "
" ဟင်.."
" ကိုကိုတို့က အလုပ်တူတူလုပ်တာလေ "
" ဘာလို့အဲ့တာတွေမေးနေရတာလဲ
အစာစားပြီး အိပ်တော့ "
" ဟုတ်ကဲ့ ကိုကို "
Yibo အိပ်ရာပေါ်လှဲလိုက်ပြီး
" ကိုကို ကျွန်တော်တို့က ဆင်းရဲတယ်
မဟုတ်လား "
" အင်း "
"ကျွန်တော်အလုပ်လုပ်ချင်တယ် "
ကလေးစကားကို ကျွန်တော့် မတုန့်ပြန်မိပါဘူး မနက်ဖြန်..မနက်ဖြန်ကျရင် အဆင်ပြေသွားမှာပါ "
🏤🏤🏤🏤
" ငါ့က မန်နေဂျာကိုပြောထားရတာ မင်းကဘာလို့ ကောင်လေးကိုခေါ်မလာတာလဲ "
Yu Binက ကလေးပါမလာလို့
ပွစိပွစိပြောနေသည်။
" ငါ့စိုးရိမ်လို့ "
"ဘာကိုစိုးရိမ်တာလဲ "
" ငါ့ကလေးကိုခေါ်လာကတည်းက အိမ်အပြင်ကိုတစ်ခါမှ ပေးမထွက်ဖူးဘူး အခုအပြင်ထွက်ခိုင်းပြီးအလုပ်လုပ်ခိုင်းမယ်ဆိုတော့ သူမိဘတွေ တွေ့သွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ "
" Xiao Zhan!.. မင်းစိတ်ပူလွန်းတာလား
အတွေးကြောင်သွားတာလား ကောင်လေးကို
မင်းခေါ်လာတုန်းက ကောင်လေး
အသက်ဘယ်လောက်ရှီပြီလဲ "
" ရှစ်နှစ်ကိုးနှစ်လောက်တော့ ရှီမှာပေါ့ "
" အခုကောင်လေးအသက်က 16နှစ်ကျော်ပြီ
ဘယ်လိုလုပ်ကောင်လေးမိဘတွေက
ကောင်လေးကို မှတ်မိမှာလဲ "
" ကောင်လေးရင်ဘက်မှာ အမှတ်နီရှီတယ်လေ
အဲ့တာကိုတွေ့ရင်မှတ်မိနိုင်တယ်လေ "
