Bound to you

7

Eleonora

Maandagochtend. Normaal zou ik vandaag met Jay meegaan en voor altijd bij hem wonen. Ik schud mijn hoofd bij die gedachte. Hoe kan ik dat ooit doen? Ik voel me vooral heel schuldig tegenover hem. Ik ben niet eens mooi, ik ga niet in op zijn voorstel en hij is veel te vriendelijk.

Ik trek een zomers kleedje aan en stuur Cas om te vragen of hij iets voor me kan doen. Natuurlijk krijg ik gelijk een bericht en wordt er meteen aangebeld. Met een kleine glimlach stap ik naar beneden en zet me aan de keukentafel. "Wat moet ik voor je doen, Luna?"

Ik kijk hem met samengeknepen ogen aan. "Luna? Het is nog steeds, en hopelijk nog lang, Eleonora hoor." Hij lacht en gooit een pak wafels voor mijn neus. "Eten. En dan vertellen wat mijn opdracht is." Ik knik en steek met moeite een wafel in mijn mond.

"Ik vind het erg voor Jay." Hij fronst dus rol ik met mijn ogen. "Hij was super vriendelijk tegen mij, en ik wees hem gelijk af. Dus ik vind het erg voor hem." Zijn mond vormt een 'o' en hij grijnst meteen als hij mijn blos ziet.

"Dusss je wilt hem gaan opzoeken vandaag?" Ik haal mijn schouders op. "Het ding is, aangezien ik toch met hem ga MOETEN trouwen, kan ik beter gaan kijken hoe het daar is. Of niet?" Hij knikt hevig ja en klapt enthousiast in zijn handen. Ik schenk hem een glimlach en leg de helft van mijn wafel terug op tafel.

"Wat zit er je nog dwars?" Ik kijk naar mijn handen en haal opnieuw mijn schouders op. "Ik wil liever even weg." Hij fronst, opnieuw. "Weg van alles. Niet een vakantie, maar echt weg." Hij begrijpt wat ik bedoel en kijkt bedenkelijk.

"Ik wil liever dat je zo'n dingen niet denkt. Maar we kunnen er beiden niets aan veranderen, toch? Dus laten we er alsjeblieft het beste van maken." Ik knik en sta recht. "Op naar Jay's roedel dan?" Ik stel de vraag meer aan mezelf dan aan Cas, maar hij was al recht gestaan en in de auto gesprongen.

—

"Hier zou het moeten zijn." Ik kijk rond en zie een gezellig dorpje. Je ziet geen duidelijke onderscheiding tussen de verschillende rangen. "Waar woont hij dan?" Cas haalt zijn schouders op en stapt uit. "Daar komen we zo wel achter, aangezien we onaangekondigt zomaar zijn terrein op zijn gekomen." Ik bijt op de binnenkant van mijn wang en klap de deur van de auto dicht.

"Meneer, mevrouw. Mag ik jullie vragen waarom jullie hier zijn?" Ik kijk naar Cas, die me verwachtingsvol aankijkt. "I-ik ehm, ik kom voor Jay." De man fronst en kijkt van mij naar Cas, en weer terug. Hij wenkt Cas en stapt een paar meter van me vandaan. Ik kan niet horen waar het over gaat, daar heb ik natuurlijk weerwolf oren voor nodig.

"Natuurlijk, volgt u mij." Verbaast kijk ik Cas aan die zijn arm in de mijne haakt. We stoppen voor een huis dat net zo groot is als alle andere dorpshuisjes, maar alleen geen aangrenzende huizen naast hem heeft staan.

De man doet de deur voor ons open en laat ons eerst binnen gaan. Het ziet er heel modern uit, veel moderner dan je zou verwachten van de buitenkant. "Alpha Jay is boven en komt zodadelijk. Maak het u comfortabel Lu- Eleonora." Ik zucht en kijk Cas aan.

"Natuurlijk noemt hij me nu ook al Luna. Ik ben nog niet eens een Luna, laat staan dat ik er een word." Cas geeft me een tik op mijn hoofd en wenkt achter me. Ik draai me om en kijk recht in de goude ogen van Jay.