5

413 13 0
                                    

Eleonora

"Dat ziet er beter uit. Wie heeft je geholpen?" Sist mijn moeder naar me. Vader schudt zijn hoofd en ik ben hem dankbaar dat ik niets hoef uit te leggen. De deur zwaait open en ik verstijf. Mijn ademhaling houdt op en ik kan niets anders doen dan mijn ogen richten op de man voor me.

"Goedeavond meneer en mevrouw Wright. Ik ben Alpha Jay van de nieuwe roedel." Iedereen buigt diep behalve ik. Ik ben verstijfd en ik weet niet waarom. Plots is het idee van uitgehuwelijkt te worden niet meer zo erg als ik deze man voor me zie. Jay is lang, zeker 20centimeter langer dan mij, of maak daar maar 30 van. Zijn bruin haar zit mooi in model en dan ben ik nog niet begonnen over de spieren...

"Eleonora? Stel je nou toch voor!" Ik knipper een paar keer, buig diep door mijn knieën en schud hem de hand. "Eleonora." Hij knikt en schenkt me een glimlach.

"Zo, zet u maar." Jay bedankt mijn moeder en mama neemt plaats naast me. Mijn vader zit aan het andere uiteinde van de tafel, tegenover Jay. Ik kijk gespannen naar mijn bord. Ik ben nog steeds misselijk en wetende dat deze man met mij MOET trouwen vind ik erg. Heel erg. Ik ben niets tegenover hem.

"Dan zullen we maar direct tot zaken komen?" Begint pap, terwijl mijn eten steeds meer en meer naar boven komt bij elke hap die ik neem.  "Ik stel voor dat we eerst eten. Reizen geeft me snel een hongerig gevoel." Ik hoor de spanning in Jay's stem. Mama geeft me een kneep in mijn been en ik schiet recht.

"E-excuseer mij even." Zonder op te kijken ren ik naar de toilet. En nog geen seconde dat ik boven de pot hang komt alles er uit. "Godverdomme... kan ik nu nooit normaal doen?" Het eten blijft maar komen en de tranen stromen over mijn wangen heen.

"Eleonora?" Ik verschiet me rot als ik de stem van Jay hoor. "Ja! Ja, alsjeblieft ga terug naar tafel. Ik kom zo!" Mijn wangen kleuren rood en ik knijp mijn ogen samen in de hoop dat hij luistert naar mij.

Maar natuurlijk is mijn hoop verloren als ik word omgedraaid. Hij veegt mijn mond af en strijkt mijn haren achter mijn oren met de ene hand en met de andere veegt hij mijn tranen af. "Wil je er over praten?" Ik schud mijn hoofd en sla mijn ogen neer. "Kom, drink wat." Ik knik dit keer en neem zijn uitgestoken hand aan terwijl ik hem volg naar de eetkamer.

Bound to youWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu