Bound to you

6

Eleonora

Ik zet me terug neer aan tafel en ben opgelucht als al het eten al afgeruimd is. Ik zie dat mam en pap weer aan het mindlinken zijn en schaam me rot. Ik ken Jay nog niet eens en hij heeft me al zien overgeven. Daarnaast wil ik hem eerlijk gezegt ook niet leren kennen. Ik wil trouwen met iemand waar ik van houd. Niet met een random persoon. Nouja, weerwolf.

"Dus, maandag kom je haar ophalen en dan is alles geregeld?" Ik voel Jay's ogen op me prikken en kijk nog steeds naar mijn handen die op mijn schoot liggen. "Mag ik even alleen met Eleonora spreken? Dan vertel ik u mijn besluit." Vader en moeder staan op zonder nog een woord te zeggen en laten ons zoals gewenst alleen.

"Hier is mijn nummer. Ik wil je niet tegen jouw zin meenemen, daarnaast ben ik er vrij zeker van dat dit alles nooit jouw keuze was." Hij schuift een papiertje mijn kant op. "Ik denk niet dat ik ooit mee wil..." Hij grinnikt en staat op. Ik kijk hem fronsend aan. "Dat weet ik, maar als je dan toch komt, beloof ik je dat alles anders is dan hier."

Ik sla mezelf op mijn hoofd als ik besef dat ik dat luidop zei. "Het spijt me, ik wou u niet beledigen." Hij schud zijn hoofd en legt zijn hand op de mijne. "Geen zorgen, neem alle tijd die je nodig hebt. Je mag ook altijd eens langskomen om er aan te wennen." Ik knik en kijk naar onze handen.

"Zo, wat is uw besluit?" Als een wesp gestoken trek ik mijn hand weg en kijk papa aan die bedenkelijk naar Jay kijkt. "Ik heb nog heel wat werk te doen voordat ik Eleonora mee kan nemen. Maar ik stel voor dat ze een aantal keer langskomt en dan prikken we een definitieve datum." Papa knikt instemmend en brengt Jay weer naar de voordeur. Als de deur eindelijk dicht slaat ren ik naar boven en gooi me op bed.

Dit wordt het dan. Ik moet er een einde aan maken voor ik moet trouwen met iemand.