Bound to you

34

Eleonora

Als de woorden van eerder me weer binnenspringen ben ik op slag moe en verdrietig. Ik dacht oprecht dat ik een Luna kon worden voor deze roedel. Ik voel me hier meer en meer thuis en dan krijg je zoiets te horen... Ik draai me weg van de rondrennende wolven en kijk naar het vuur dat hevig brandt.

"Hé, waar denk je aan?" Jay neemt naast me uitgeput plaats. Onbewust deins ik weg van hem. Simon heeft het door en klopt op Jay's schouder als teken dat hij mee moet komen. Ik laat een zucht vrij als ze uit het beeld zijn verschenen en druk de televisie aan.

"Jay?" Milenna komt de woonkamer ingelopen en ploft naast me neer in de zetel. "Wat heeft die nu weer gedaan?" Ik grinnik en haal mijn schouders op. Het lijkt alsof ze me wel mag maar een ander moment slaat het weer helemaal om. Ik kan het niet goed plaatsen.

"Vertel op. Ik moet hem toch nog een lesje bijleren van zijn achterstallige alpha zaken. Dit kan er ook wel bij." Een klein glimlachje verschijnt op mijn gezicht en ik doe het verhaal. Het verhaal dat hij zei dat ik nooit een Luna zal worden. Milenna kijkt me met grote ogen aan en ik zie dat ze mindlink gebruikt.

Ik wend mijn blik af en kijk verder naar de televisie. Niet dat er iets interessant te zien is maar het voelt beleefder haar niet aan te staren als ze 'in gesprek' is met iemand anders. "Hé..." Ik schrik op van haar hand die op mijn schouder gelegt wordt.

"Ik zorg er voor dat het goed komt oké. Je hebt al meer werk verricht dan hem dus je zal het vast goed doen als Luna. Maak je geen zorgen." Ik knik dankbaar en wanneer ze de woonkamer verlaat leg ik me languit op de zetel. De vermoeidheid neemt over en het is nog maar pas middag.

Slapen is altijd de oplossing voor problemen, want dan moet je ze niet onder ogen komen.