Eleonora
De stress zit me tot in mijn maag. Het gaat niet lang meer duren of het schaarse ontbijt komt er al weer uit, en nu word ik verwacht middag te eten.
"Cas, als mam en pap me roepen voor het middageten, kan je dan doen alsof ik slaap?" Hij grinnikt en knikt. "Natuurlijk Nora. Maar beloof me wel dat je dan deze avond iets eet." Ik knik tevreden en duuw mezelf dieper onder de lakens.
"Denk je dat ze zullen overwegen om me niet uit te huwelijken?" Hij haalt zijn schouders op. "Pap klonk heel overtuigend tijdens de mindlink."
"Maar maak je geen zorgen, als jij het echt niet wilt, kunnen ze je niet forceren, toch? Daarnaast kan het heel goed zijn dat je hem leuk vind." Hij knipoogt en port me in mijn zij. "Ja, vast." Ik weet wel beter dan dat...
—
"Ongeloofelijk! Ga je dit aandoen? Er komt een nieuwe roedel hun Alpha voorstellen en jij, jij loopt er bij alsof je net uit bed komt! Niet te geloven!" Een harde klap volgt op mijn wang. "Maak dat je boven bent en iets deftig aantrekt! En verberg die rode plek van je!" Tranen wellen op.
Ik zie nauwelijks de trappen als ik naar boven spurt. Natuurlijk heb ik weer het verkeerde uitgekozen, hoe kan het ook anders. Cas is alweer naar huis, want ik moest van mama "duidelijk single" zijn. Natuurlijk vroeg ik niet waarom. Ik wist het antwoord al en ik wist dat zij het me niet ging vertellen.
Ik gooi de kleerkast open en trek elk jurkje er uit. "Dit is te kort, dit is te lang, dit is te open, dit is-" Snikken vullen de stille kamer. Ik laat me op mijn knieën vallen en knijp in mijn arm. Zo weet ik dat ik nog wel werkelijk in dit leven zit. Dat dit echte pijn is en wat daarnet gebeurde niets was. Zou ik...?
"Nora! Nog 5minuten!" Pap zijn stem buldert door het roedelhuis heen. Nee dus... Ik zucht en zucht, wat ga ik in hemelsnaam aandoen dat wel goed is voor hun? "Eleonora, kan ik u helpen?" Ik rol mijn ogen en kijk naar de dienstmeid. "Ja, dat kan je. Zoek alsjeblieft iets uit wat mijn ouders WEL mooi vinden."
Ze knikt, pakt een jurk vast en houdt hem voor me. "Zal ik uw haar en make-up ook even voor u doen?" Ik knik en zucht opgelucht. Als ze klaar is is het resultaat werkelijk verbluffend. "Niet te geloven dat je me in zo iemand hebt kunnen veranderen. Het is prachtig!" Ze buigt diep en schenkt me een glimlach voor ze naar buiten stapt.
Dromerig kijk ik mezelf aan. Het verbaast me dat ik dit nooit eerder heb zien hangen. Het zou mijn ouders- "Eleonora! Nu!" Ik spurt de trap af, zover het kan met hakken en voeg me naast mijn ouders.
JE LEEST
Bound to you
WerewolfEleonora is de volgende in lijn om de taak als Luna op zich te nemen. Ze is 19jaar, een mens en dus een zwakkeling volgens velen. Haar moeder ziet haar als een fout die ze nooit had moeten maken en haar vader is nooit betrokken met de thuissituatie...