Bound to you

28

Eleonora

We zijn weer onderweg naar huis en de wandeling deed me eerlijk gezegd goed. We hebben veel gesproken over de roedel en over zijn ouders, gelukkig weinig over mezelf. Ik vrees dat het niet lang gaat duren voordat hij door heeft dat ik niet oké ben.

Hij weet het vast al maar verbergt het en speelt mee om me gerust te stellen, en het werkt! Het werkt zo goed dat ik er al even niet aan gedacht heb. Tevreden zucht ik.

"Wat is er?" Verbaast door de vraag sta ik stil en kijk hem aan. "Niets, hoezo?" Hij lacht en trekt me weer voort. "Je zuchtte, diep." Ik grinnik en schud mijn hoofd. "Niets, het voelt alsof er een last van mijn schouders valt. Geen idee wat die last moest zijn maar het voelt goed." Hij knikt begrijpend en opent de deur van zijn/ons huis.

"Moet ik je geen huur betalen ofso?" Hij lacht, harder dan daarjuist en schud zijn hoofd. "Tuurlijk niet, je woont hier maar dat is mijn keuze. Hopelijk ook de jouwe nu?" Een kleine lach ontstaat op mijn gezicht. Ik knik nog als antwoord maar hij is alweer verder gelopen naar de woonkamer.

"Lekker gewandeld?" Ik draai me abrupt om naar de moeder van Jay. "Ja hoor, wat heb jij gedaan?" Antwoord hij voor ik nog een woord kan uitspreken. Jay wilt duidelijk niet dat ik alleen ben met zijn moeder. Ze leek vriendelijk? Nog steeds trouwens.

"Zaken geregeld die nog op je bureau lagen van 3 dagen terug." Ik voel de spanning in de kamer opkomen en glip naar boven. Hier hoef ik niet bij te zijn.