Jay
Ik moest lachen met de opmerking van mijn moeder, maar eigenlijk heeft ze wel gelijk. Het is volle maan vandaag en ik moet me enorm inhouden. "Ga je monnikskap drinken? Of wil je liever wat verbena?" Simon grijnst en houdt twee flesjes vies water voor mijn gezicht.
"Ik denk dat hij best gaat voor beide. Zijn hartslag gaat helemaal tierelier wanneer hij haar nog maar hoort. En dat is vaak, gezien zijn wolvengehoor." Pap knipoogt naar me aan klopt op mijn schouder.
"Weet je wat? Drink een biertje en ondertussen neem je slokjes van het water. Dat zal wel goed genoeg zijn om je zwak te houden, toch?" Ik knik en bedank mijn vader voor de wijze woorden.
Simon is alvast glazen gaan halen en mams en paps zijn al naar bed. Ik neem al een slok van het verbena water een kijk verbitterd naar het flesje. "Ik ga even naar Eleonora kijken, ben zo terug." Het misselijke gevoel is bijna ondraaglijk.
"Jay? Alles oké?" Door mijn snelle pas had ik niet eens door dat ik al in de kamer van Eleonora stond. "Ja, ja het gaat wel. Trouwens, je hebt niet geluisterd naar mijn moeder?" Ik grijns en zie dat haar blik een straal van angst neemt. "N-nee ik dacht dat ze een grapje maakte en ik-". Ik schud lachend mijn hoofd en ga naast haar op het bed zitten. "Maak je geen zorgen, ik doe er alles aan om rustig te blijven. Maar toch wil ik dat je de deur op slot doet en een kast er voor schuift."
Ze kijkt me schuin aan maar knikt toch. Ik sluit even mijn ogen en druk dan een kus op haar kruin waarna ik terug naar beneden wandel en een grotere tuig van het vieze water neem. Proestend hoor ik nog net de deur in het slot vallen en een kleine glimlach ontsnapt op mijn gezicht.
JE LEEST
Bound to you
WerewolfEleonora is de volgende in lijn om de taak als Luna op zich te nemen. Ze is 19jaar, een mens en dus een zwakkeling volgens velen. Haar moeder ziet haar als een fout die ze nooit had moeten maken en haar vader is nooit betrokken met de thuissituatie...