27

331 11 1
                                    

Eleonora

"Dus jullie zijn een uur in de winkel wezen staan voor twee zakken chips?" Ik knik hevig. "Kom wees eerlijk, kan jij kiezen tussen deze twee?" Ik houd de oven baked paprika chips en de ketchup chips omhoog. "Nee, oké je hebt een punt. Maar een uur Nora?" Ik lach met Simon en trek alvast een zak open.

"Ho even? Wie heeft gezegd dat we mogen snoepen voor het eten?" Ik kijk van Jay naar Simon en weer terug. "Jij niet dus..." Jay aait over men haar waardoor het in de war graakt. "Inderdaad, niet ik. Dus zet je aan tafel, alletwee trouwens zodat we kunnen eten."

Ik rol met mijn ogen en steel toch een chips stukje. Simon en Jay gaan me voor naar de keuken en ik neem plaats tegenover Simon. Wat maakt dat Jay natuurlijk naast me komt zitten. "Wat eten we?" Jay kijkt met een grijns naar Simon en alsof dat een antwoord op zijn vraag was klapt hij in zijn handen.

"Wat? Ik volg niet helemaal. Wat eten we?" Fronsend kijk ik de twee aan. "Afhaal pizza natuurlijk!" Ik rol opnieuw mijn ogen en kijk Jay hoofdschuddend aan. "Dus chips noem je geen eten maar pizza wel?" Jay zucht en knikt naar Simon. "Sorry vriend, ze heeft wel gelijk." Simon geeft me een boze blik en bedenkt zich dan iets.

"Dan maken we zelf pizza? Maken we het zo ongezond en gezond als we zelf willen. Toch?" Ik stem in en zo gezegd zo gedaan. De keukenprinses met de twee keukenprinsen. Dit wordt mooi!

—-

"Om eerlijk te zijn vind ik mijn pizza toch lekkerder." Ik schud mijn hoofd en gooi een korst naar Simon zijn hoofd. "Leugenaar, mijne is veel lekkerder." Jay knikt en stemt in met mijn pizza. "Maar ik denk dat hij even ongezond is als die van Simon!" Lachend gooi ik hem ook een korst toe die hij behendig vangt, met zijn mond.

"Moet je nog veel doen vandaag?" Ik kijk Jay aan die aan het afruimen is. "Niet echt, waarom?" Ik haal mijn schouders op. "Niet om vervelend te zijn maar ik verveel me een beetje." Hij grinnikt en steekt zijn hand uit als uitnodiging hem aan te nemen.

"We kunnen gaan wandelen? Het is lekker weer buiten en we kunnen onderweg iets drinken?" Ik knik. "Wandelen it is!"

Het verbaast me hoe ik het hier zo vertrouwd voel aanvoelen in 3dagen. Ik durf meer dan normaal en ik voel me comfortabel.

Bound to youWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu