Bound to you

20

Eleonora

"De tragische dood van Alpha Tomas uit de Sunlight pack is een grote shock?" Ik kijk naar Jay die me niet durft aan te kijken. "De komst van Eleonora's broer is daarom een redding voor het pack." Ik kan het niet geloven. Ik vertrouwde hem een beetje en hij vertelde me dit niet.

Waarom zou hij ook? Ik ben maar een mens, ik ben zwak en zou het niet begrijpen. Ja. Dat is het. Zwak en dom dat ben je als mens zijnde. "Eleonora? Mag ik het je uitleggen?" Ik schud mijn hoofd en zet me met trillende benen recht. "I-ik ga wandelen" Jay wil recht staan om me tegen te houden maar Simon is hem voor. Hij drukt Jay terug in de zetel en laat me naar buiten stappen.

De onwerkelijkheid van de laatste twee uur is een shock voor mijn geest en lichaam. Waar moet ik heen? Waar kan ik heen? Ik heb een broer maar ik ben mijn vader en beste vriend verloren. Wat is er aan de hand? Mijn eens zo rustige leventje is nu een grote puinhoop.

En wat moet ik met Jay? Ik ga trouwen met iemand waar ik niet van houd. Waarom wilt hij mij? Of had hij ook geen keuze? De vragen dwarrelen rond in mijn hoofd als de blaadjes die vallen in de herfst.

Na wat voelt als uren kom ik aan bij een meer. Het lijkt wel aslof elke roedel een meertje heeft. Ik zet me neer en kijk naar het stromende water. Was het leven maar zo gemakkelijk, vloeiend als het water. Maar dat is het niet en dat zal het nooit zijn.

Ik zucht, zoals ik zo vaak doe en laat me achterover vallen. De lange rust duurt echter niet lang want voor ik het weet hangen er drie wolvenhoofden boven me. Ik schiet recht en kijk ze een voor een aan.