Bound to you

29

Jay

"Ja? En wat dan nog?" Milenna kijkt me aan alsof ik Chinees spreek. "Jay! Je hebt taken die je moet uitvoeren, Luna of niet. Dat is nu eenmaal zo." Ik rol met mijn ogen en plof in de bank neer. "Milenna, alsjeblieft." Ik hoor dat mijn vader er bij komt zitten en legt een hand op mijn schouder.

"Betrek haar in de zaken. Zo leert ze bij en kan jij een oogje op haar houden." Moeder zucht en verlaat de woonkamer. "Ze bedoelt het heus niet slecht." Ik knik, ik weet dat ze het goed bedoelt maar ik moet hier serieus aan gaan wennen. "Ga naar boven, vraag of ze je wil helpen en je zal vanzelf zien dat het wel werkt." Ik knik opnieuw en bedank hem.

Een beetje zenuwachtig sta ik voor Nora's deur. Moet ik kloppen of mag ik binnen? Ik zucht en gooi de deur open. Een kreet ontsnapt uit haar mond. "O. O! Sorry! Had helemaal niet door dat je aan het douchen was." Ik draai me snel om maar kan het niet laten om me nog eens om te draaien.

"Jay! Draai je om! Ik heb echt een slot dat niet opengebroken is nodig op deze deur." Ze stond naakt voor de kast kleren uit te zoeken. Een grinnik ontsnapt uit mijn mond. "Wat lach je nou stomkop!" Ik lach harder en draai me weer om. Verdrietig om het beeld van haar met kleren aan kijk ik naar haar gezicht dat me quasi boos van kop tot teen bekijkt.

"Nou?" Ik steek mijn hand uit en hoop dat ze hem aanneemt. Met haar armen over elkaar geslagen komt ze voor me staan. "Oké, sorry! Ik zal kloppen de volgende keer." Ze knikt en neemt mijn hand vast. Ik glimlach en neem haar mee naar mijn bureau.

"Dus... Ik heb een hele boel te doen. Ik weet dat het best saai werk is maar ik wil graag-" Ze stopt me door haar vinger op mijn lippen te leggen. "Ik help graag."

"Dwankjewel." Ik pak haar vinger vast en haal het van mijn mond af. "Deze moeten gesorteerd worden van de oudste datum naar de meest recente." Ze knikt en pakt de stapel aan. Vervolgens zet ze haar voor me neer en legt de stapel voor haar. "Jay, je moet nodig je bureau eens opruimen. En met nodig bedoel ik nu. Zo kan ik hier niet werken." Ze kijkt me streng aan maar ik kan haar niet serieus nemen en schiet in de lach.

Ze kijkt me niet gemeend gekwetst aan en schud haar hoofd terwijl ze recht staat. Ze legt haar hand op haar hart. "Dan ga ik maar... Als je me toch niet serieus neemt." Ik rol met mijn ogen en trek haar voor ze een stap verder is terug. Met opgetrokken wenkbrouwen kijkt ze toe hoe ik voor het eerst in 4jaar mijn bureau opruim.