Bound to you

9

Eleonora

"Het is hier heel mooi en gezellig. Ik waardeer het dat ik mocht komen." Ik durf hem weer niet aan te kijken en trek de auto deur open. "Dat is graag gedaan. Hopelijk tot snel?" Ik knik en stap gehaast in waardoor ik mijn hoofd stoot aan de deur. Mijn ingehouden adem komt eindelijk naar buiten als we weer weg rijden.

"Waarom ben ik zo onhandig? Zo socially awkward? Ugh. Ik ga mezelf daar nooit meer kunnen vertonen!" Cas lacht en legt zijn hand op mijn been. "Natuurlijk wel Nora, ik zag dat hij je heel graag heeft. En ik denk dat jij het er ook wel leuk vond. Of niet?" Ik haal mijn schouders op.

Het was er niet alleen maar leuk, het was er geweldig. Ik was niet het enigste mens en niemand keek me vuil aan. Niemand keek me zelfs aan. Ik voelde me eindelijk onzichtbaar. Zo wou ik zijn. Onzichtbaar.

"We zijn er weer." Ik zucht en kijk naar het grote herenhuis. "Hoe komt het dat hij eigenlijk in een klein huis woont? En niet in zo'n groot als ons?" Hij haalt zijn shouders op.

"Zijn principe's zullen ergens anders liggen. Nu, ik hoop voor jou dat je ouders niet te veel vragen stellen." Ik frons. "Hoezo? Ik heb hun nooit vertelt waar ik heen ging?" Cas kijkt me met spijt in zijn ogen aan. Ik zucht en stap binnen. "Nora! Hoe was het? Heb je je al bedacht? Ga je je spullen pakken en intrekken?" Ik kijk hun aan alsof ze een andere taal spreken en richt me tot Cas.

"Je wordt enorm bedankt." Ik ren naar boven en hoor nog verschillende scheldwoorden naar me toe gegooid worden. Natuurlijk van mama, Cas zou dat nooit doen. Maar dit was er over. Hij weet hoe moeilijk ik het heb met dit alles, al zeker omdat mijn ouders het geregeld hebben. En dan doet hij zo iets?

Ik laat een bad lopen en kleed me uit nadat ik mijn haren geborstelt heb. Ik laat me rustig in het water zakken en duik even onder. Mijn gedachtes gaan alle kanten op en even vergeet ik dat ik onder water zit waardoor ik inadem. Proestend kom ik boven water en leg mijn hoofd op mijn ingetrokken knieën.

*Gevoelig stukje*

Ik pak het scheermesje van de badrand, haal het uit elkaar en snij mezelf. Het bloed vult al snel het bad en verbaast kijk ik naar de hoeveelheid dat eruit komt. "Shit.." Mompel ik als ik merk dat ik misschien te ver ben gegaan.

Even twijfelde ik om gewoon te blijven zitten. Maar die gedachte wordt uit mijn hoofd getrokken als er op de deur geklopt wordt.

*Einde stukje*

"Nu! Kom nu naar beneden!" Ik frons niet begrijpend mijn wenkbrouwen. Mijn moeder die me uit mijn vrije tijd rukt is geen nieuwtje, maar de toon waarop ze sprak jaagt me angst aan. Een gehaast gevoel vult mijn lichaam. Adrenaline komt naar boven. Te snel sta ik op uit het bad en val gelijk op de grond.